Όχι γιατί έτσι έγραψαν οι εφημερίδες όπως βολεύει την τοπική Εκκλησία να υποστηρίζει, αλλά γιατί πέραν του νόμου υπάρχει και το κοινό περί δικαίου αίσθημα που ένας οργανισμός όπως η Εκκλησία δεν μπορεί να αγνοεί. Να το πούμε αλλιώς. Η Εκκλησία δεν είναι μαγαζί. Είναι οργανισμός θρησκευτικός, που διέπεται από μια αίσθηση δικαίου που δεν μπορεί να στέκεται στο γράμμα του νόμου. Εν προκειμένω, ό,τι και να προβλέπει το γράμμα του νόμου, η αίσθηση του δικαίου της τοπικής κοινωνίας έρχεται σε αντίθεση με την τακτική της Εκκλησίας. Όταν ο δικηγόρος του επαγγελματία παρέστη στην Επιτροπή Ποιότητας Ζωής του δήμου Καβάλας και τόνισε ότι δεν υπάρχουν καταγγελίες από περίοικους για τη λειτουργία του μαγαζιού, ούτε σωρεία παραβάσεων, η αντίδραση των μελών της επιτροπής ήταν αυτονόητη. Εξέφρασαν την απορία τους για την επιμονή της Εκκλησίας.
Δεν θα συνέβαινε το ίδιο εάν το «Μπρίκι» είχε ανοίξει ως γαλακτοζαχαροπλαστείο και είχε μετατραπεί σε κωλάδικο. Δεν θα συνέβαινε το ίδιο αν στο πλευρό του εφημέριου της εκκλησίας της Παναγίας τάσσονταν η πλειοψηφία των περιοίκων αντιδρώντας στη λειτουργία ενός μαγαζιού, που ενοχλεί. Μα, καλώς ή κακώς τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει. Το μαγαζί αυτό λειτουργεί όλα αυτά τα χρόνια χωρίς να ενοχλεί άλλον πέραν του Ιερού Ναού και το γεγονός αυτό εκθέτει την Εκκλησία ως οργανισμό θρησκευτικό. Επειδή, να το ξαναπούμε, η Εκκλησία δεν είναι μαγαζί και είναι ανεπίτρεπτο να την αντιμετωπίζουν έτσι αυτοί που τάχθηκαν να την υπηρετούν.
Νίκος Σπιτσέρης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου