Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

Κυριακή στα επείγοντα

Κυριακή πρωί στα επείγοντα του Νοσοκομείου Καβάλας. Μια επίσκεψη αρκεί για να διαπιστώσει κανείς το απόλυτο χάλι και το αδιέξοδο της δημόσιας υγείας. Όλοι έχουν δίκιο και άδικο ταυτόχρονα και όλοι μαζί σταυρώνονται, θύματα κακής νοοτροπίας μα και κάκιστης οργάνωσης ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας, που βαδίζει με μαθηματική ακρίβεια στον γκρεμό, χωρίς κανείς να ενδιαφέρεται να κάνει κάτι για να σταματήσει το κακό. Οι νοσοκόμοι και οι γιατροί προσπαθούν αλλά είναι λίγοι να αντιμετωπίσουν πολλαπλάσιο όγκο δουλειάς, που κανονικά δεν θα έπρεπε να υπάρχει. Διότι μαζί με τα πραγματικά επείγοντα περιστατικά, υπάρχουν πολλά -ίσως τα περισσότερα- που επ' ουδενί δικαιολογούν τον χαρακτηρισμό του επείγοντος. Οι γιατροί και οι νοσοκόμοι το ξέρουν. Το βλέπουν σε καθημερινή βάση. Με τον καιρό αποκτούν μιαν απάθεια, που κρύβει τη μεγάλη παγίδα: Να υποβαθμίσουν ένα περιστατικό, που είναι πραγματικά επείγον.

Από την άλλη, οι ασθενείς. Οι πολίτες. Όταν σπεύδουν Κυριακή πρωί στα επείγοντα για ψύλλου πήδημα, ή 10 η ώρα το βράδυ χωρίς ουσιαστικό λόγο, είναι βέβαιο ότι κάνουν λάθος. Δεν έχουν όμως εναλλακτική λύση. Η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας είναι ανύπαρκτη. Ούτε ο θεσμός του οικογενειακού γιατρού, που εξαγγέλθηκε επανειλημμένως λειτουργεί, ούτε Κέντρα Υγείας Αστικού Τύπου υπάρχουν. Οι πολλοί ασφαλισμένοι του ΙΚΑ έχουν εμπεδώσει ότι ουσιαστικά είναι ανασφάλιστοι και στο ΙΚΑ πηγαίνουν κυρίως για συνταγογράφηση. Με συνέπεια να πηγαίνουν άπαντες στο Νοσοκομείο και να αξιώνουν ανά πάσα στιγμή να εξυπηρετηθούν, επιτείνοντας το αδιέξοδο. Προκαλώντας και οι ίδιοι με τη στάση τους τα προβλήματα που καταγγέλλουν.

Με συνέπεια ετούτος ο φαύλος κύκλος να επαναλαμβάνεται με ρυθμούς βασανιστικούς. Για όλους. Για τους γιατρούς και τους νοσοκόμους, που δεν έχουν άλλες αντοχές. Για τους πολίτες, που έχουν εκπαιδευτεί να αγωνίζονται περί πάρτης αδιαφορώντας για τον πλησίον. Όχι αναίτια. Οι αποκαλύψεις για την εκτεταμένη διαφθορά στο Εθνικό Σύστημα Υγείας προκαλούν τη δίκαιη οργή των πολλών. Τα "κουβανίσια" λεφτά (σ.σ. αυτά που καταλήγουν στον κουβά) για προμήθειες και φαρμακευτικές δαπάνες αμέτρητα. Πριν ο πολίτης διαβεί το κατώφλι του Νοσοκομείου τα ξέρει καλά όλα αυτά και ξεσπά επί δικαίων και αδίκων, στρεφόμενος εν τέλει εναντίον του εαυτού του.

Σε τούτο το μαρτύριο του Σίσυφου, που αυτοί που κυβερνούν ούτε μπορούν, ούτε θέλουν να αντιμετωπίσουν.

Νίκος Σπιτσέρης

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου