Άχνα για τους εθνοφύλακες

Τέσσερις ερωτήσεις έχουν κατατεθεί στη Βουλή για την ίδρυση Τάγματος Εθνοφυλακής στην Καβάλα. Μία από τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Δημήτρη Παπουτσή και άλλες τρεις από τις κοινοβουλευτικές ομάδες του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και της Δημοκρατικής Αριστεράς. Σε όλες τις ερωτήσεις, καθώς και στην τηλεφωνική επικοινωνία του κ. Παπουτσή με τον υφυπουργό Άμυνας Κώστα Σπηλιόπουλο, επισημάνθηκαν η εύλογη ανησυχία των πολιτών και τα εξίσου εύλογα ερωτήματα για τη σχέση της συγκρότησης τέτοιων σωμάτων στο εσωτερικό της χώρας με ορισμένες εξαιρετικά ύποπτες αναφορές στο υπηρεσιακό σχέδιο πολιτικής προστασίας. Ποια μπορεί να είναι τα «άλλα συμβάντα που μπορεί να οφείλονται στο πλήθος ή τη διασάλευση της τάξης και στην υπερσυγκέντρωση πλήθους», όπως επί λέξει αναφέρονται στο σχέδιο; Πώς ορίζεται η εγκληματική και η τρομοκρατική ενέργεια;

Συμπληρώνεται σχεδόν ένας μήνας από την υποβολή της πρώτης ερώτησης, αλλά απάντηση δεν έχει δοθεί. Σε τούτη την τόσο κρίσιμη συγκυρία με τις κατηγορίες περί την πλημμελή λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών να δίνουν και να παίρνουν, θα περίμενε κανείς μια άμεση απάντηση από τον ευαίσθητο σε αυτά τα ζητήματα υπουργό Άμυνας Δημήτρη Αβραμόπουλο. Μια απάντηση ξεκάθαρη, ικανή να καθησυχάσει τους πολίτες για τη σκοπιμότητα αυτής της κίνησης και να στρέψει ενδεχομένως τη συζήτηση σε άλλες όψεις του ζητήματος, που θα μπορούσαν να αφορούν το κόστος της εν λόγω ενέργειας. Κι όμως ακόμα δεν δόθηκε απάντηση. Οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι δεν αντελήφθησαν ούτε τη βαρύτητα της καταγγελίας, ούτε τις συνέπειες από την καλλιέργεια ενός διχαστικού κλίματος που υφέρπει στη βάση της κοινωνίας. Θαρρείς και δεν είμαστε η χώρα που απαλλάχθηκε από χουντικό καθεστώς 38 χρόνια πριν. Αδιαφορώντας αν οι μνήμες από τον ρόλο των Ταγμάτων Εθνοφυλακής είναι ακόμα ζωντανές στη συλλογική μνήμη από τις διηγήσεις των παλαιότερων.

Δυο ερμηνείες χωρούν για τούτη την ανεπίτρεπτη ολιγωρία. Η πρώτη είναι πως δεν υπάρχει κυβέρνηση, αλλά ένα συνονθύλευμα πολιτικών, που προσηλωμένοι στον αγώνα τους να διασωθούν από το δεδομένο ναυάγιο του πολιτικού συστήματος το οποίο υπηρέτησαν και υπηρετούν, αδιαφορούν προκλητικά για την άσκηση των καθηκόντων τους. Για τη μοίρα ετούτου του τόπου εν μέσω μιας κρίσης υπαρξιακού χαρακτήρα. Η δεύτερη πως προσπαθούν να βρουν τρόπο να καλύψουν ένα σχέδιο που πράγματι συνιστά άμεση απειλή για τη δημοκρατική ομαλότητα.

Νίκος Σπιτσέρης