Αδιέξοδο

Η οργή των κτηνοτρόφων για την παραίτηση του Αστέριου Ροντούλη από τη θέση του υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης δεν οφείλεται στη καταπληκτική χημεία που είχαν αναπτύξει το βραχύ διάστημα κατά το οποίο ο βουλευτής του ΛΑΟΣ κάθισε στον υπουργικό θώκο. Εκτίμησαν το γεγονός ότι είναι γνώστης των προβλημάτων του χώρου, αλλά ίσαμε εκεί. Σε άλλα πράγματα συμφώνησαν και σε άλλα διαφώνησαν. Σε ορισμένα θέματα υπήρξε ταύτιση απόψεων, σε άλλα όχι. Αλλά αυτό που τρελαίνει τους κτηνοτρόφους είναι οι συχνές εναλλαγές υπουργών και υφυπουργών, με συνέπεια να μην μπορεί τίποτα να προχωρήσει. Με το που ενημερώθηκε ο Ροντούλης παραιτήθηκε γιατί ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ είδε να κατακρημνίζονται τα ποσοστά του κόμματός του στις δημοσκοπήσεις και αποφάσισε να αποχωρήσει από την κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου.

Είναι άδικο να κατηγορείται ο Ροντούλης γιατί πειθάρχησε στις εντολές του αρχηγού του, αλλά οι πολίτες έχουν σιχαθεί αυτό το πολιτικό αλισβερίσι, που εν τέλει όχι μόνο δεν εξυπηρετεί, αλλά στρέφεται εναντίον των συμφερόντων τους. Δεν τους νοιάζει ούτε αν ο Ροντούλης ή ο κάθε υπουργός ανήκει ή δεν ανήκει στο ένα ή στο άλλο κόμμα και άρα είναι υποχρεωμένος σε κάποιες στιγμές να πειθαρχεί στα κελεύσματα της εκάστοτε ηγεσίας. Αυτό που θέλουν είναι να λειτουργήσει επιτέλους αυτή η ρημάδα η δημόσια διοίκηση και να αποκτήσει ο τόπος μια ηγεσία, που θα μπορεί να λύσει προβλήματα.

Να ξέρουν ότι για τα επόμενα 4 χρόνια θα αναλάβει το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ή Παιδείας ο τάδε υπουργός, ο οποίος θα έχει ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα που θα περιλαμβάνει την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων με τους οποίους θα συμφωνούν ή θα διαφωνούν. Σε μια τέτοια πραγματικότητα η διαπραγμάτευση με τον εκάστοτε υπουργό έχει νόημα. Θέτει μια ομάδα πολιτών, οι κτηνοτρόφοι εν προκειμένω, τα αιτήματα και τις θέσεις του κλάδου για την επίλυση των προβλημάτων που τους αφορούν. Αλλού συμφωνούν και αλλού διαφωνούν και εν τέλει κατόπιν διαπραγμάτευσης καταλήγουν σε πέντε πράγματα, που υλοποιούνται. Που εντάσσονται σε κάποιον σχεδιασμό και αποφέρουν καρπούς στον έναν ή στον άλλο βαθμό.

Όταν όμως η πολιτική σκηνή μοιάζει με «survivor», με τις αποχωρήσεις των παικτών να είναι μέρος του παιχνιδιού, τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει.

Νίκος Σπιτσέρης