Το δίκιο του Παπουτσή

Η οργισμένη απάντηση του Δημήτρη Παπουτσή στην απειλή διαγραφής την οποία επισείουν οι συνάδελφοί του στον Δικηγορικό Σύλλογο είναι μια καλή αφορμή για να επιστρέψει στον δημόσιο λόγο η σοβαρότητα. Ε, λοιπόν όχι. Ετούτη η χώρα δεν είναι γεμάτη με προδότες του έθνους, πουλημένα τομάρια και κοπρόσκυλα ολκής. Δεν είναι και οι τριακόσιοι της Βουλής για κρέμασμα, ούτε όποιος κατέχει κάποιο αιρετό αξίωμα είναι εκ προοιμίου ένοχος για την κατάντια της χώρας. Η «λογική» βάσει της οποίας οι Παπουτσής και Παναγιωτόπουλος σήμερα, ο Τιμοσίδης αύριο και ο Σιμιτσής μεθαύριο είναι εξ ορισμού υπόλογοι με την ιδιότητα των εκπροσώπων του δικομματικού κατεστημένου, που δημιούργησε τα αδιέξοδα, μπορεί να σταθεί μέχρις ενός σημείου. Δεν δικαιολογεί ούτε βαρύτατους χαρακτηρισμούς σε προσωπικό επίπεδο τύπου «εθνοπροδότες», ούτε πολύ περισσότερο δίνει το δικαίωμα στον Δικηγορικό Σύλλογο να απειλεί βουλευτές με διαγραφές εκβιάζοντας την ψήφο τους. Αγνοώντας προκλητικά το ίδιο το Σύνταγμα, που είναι υποχρεωμένος να προασπίζει.

Ζούμε σε δύσκολους καιρούς και η δικαίως συσσωρευμένη οργή μπορεί να αδικεί κατά καιρούς πρόσωπα και καταστάσεις. Το γεγονός αυτό όμως δεν δίνει σε κανέναν το δικαίωμα να μετατρέπει την πολιτική σκηνή σε αρένα. Το λιντσάρισμα ικανοποιεί προσωρινά την οργή του όχλου, αλλά αυξάνει τις κανιβαλιστικές τάσεις. Οι υψηλοί τόνοι που εκ των πραγμάτων επιβάλλει αυτή η πολιτική, που έχει φέρει τη χώρα στο χείλος του γκρεμού μπορούν και επιβάλλεται να είναι ακριβείς και να αφορούν πολύ συγκεκριμένα ζητήματα, στάσεις και συμπεριφορές. Είναι διαφορετικό να χαρακτηρίζει κανείς ως φασιστική την απαράδεκτη απόφαση του δημάρχου Καβάλας Κωστή Σιμιτσή και της προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου Αννας Σπανδώνη να αλυσοδέσουν το δημαρχείο και να καλέσουν ισχυρή αστυνομική δύναμη να κάνει φέις κοντρόλ στους πολίτες που ήθελαν να μπουν και είναι διαφορετικό να τους αποκαλεί φασίστες.

Όχι, δεν πρόκειται για παιχνίδι με τις λέξεις. Στις λέξεις κρύβεται η ουσία των πραγμάτων. Είναι διαφορετικό να χαρακτηρίζει κανείς κάποιον φασίστα και είναι άλλο να χαρακτηρίζει μια συγκεκριμένη πράξη ή επιλογή του ως φασιστική. Η απειλή της διαγραφής των Παπουτσή και Παναγιωτόπουλου από τον Δικηγορικό Σύλλογο Καβάλας δεν στρέφεται μόνον ευθέως εναντίον του Συντάγματος. Τους απαξιώνει προσωπικά. Τους κολλάει τη ρετσινιά του αποσυνάγωγου αποδίδοντάς τους σε προσωπικό επίπεδο πολιτικές στάσεις και επιλογές. Η οργισμένη απάντηση του Παπουτσή, που δεν δέχεται να απολογηθεί νομιμοποιώντας αυτό τον πολιτικό κανιβαλισμό, ήταν η πρέπουσα.

Νίκος Σπιτσέρης