Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

Το παραμύθι και οι δράκοι

Οι ανεύθυνοι χειρισμοί του Γεωργίου Παπανδρέου δεν έφεραν μόνο τη χώρα στο χείλος του γκρεμού. Δεν έθεσαν μόνον εν αμφιβόλω την εκταμίευση των απολύτως απαραίτητων δόσεων του μηχανισμού στήριξης για την πληρωμή μισθών και συντάξεων τους επόμενους μήνες και τη θέση της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τον κόσμο. Κατέρριψαν με πάταγο τα παραμύθια με τα οποία βαυκαλιζόμασταν καιρό τώρα περί την καπατσοσύνη ημών και την «ανάγκη» των εταίρων μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση να μας στηρίζουν εσαεί για να μην καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Αυτό που είπαν από κοινού Μέρκελ και Σαρκοζί στον ψοφοδεή Ελληνα πρωθυπουργό ήταν μια ηχηρή και ξεκάθαρη απάντηση όχι μόνο στο χρεοκοπημένο και ανίκανο πολιτικό προσωπικό, αλλά σε όλους τους Έλληνες: «Εάν θέλετε μπορείτε να συνεχίσετε να ανήκετε σε αυτόν τον ευρωπαϊκό μηχανισμό με τους όρους και τις προϋποθέσεις που τούτο συνεπάγεται. Εάν όχι, θα λυπηθούμε, θα ματώσουμε, αλλά θα τα καταφέρουμε και χωρίς εσάς. Στο καλό».

Ό,τι και αν τελικά συμβεί, ακόμα και αν τελικά η ανεκδιήγητη πρόταση Παπανδρέου αποσυρθεί μαζί με την κυβέρνησή του, ό,τι και αν τελικά επακολουθήσει, θα πρέπει κάποια στιγμή να δοθεί μια απάντηση στο ερώτημα από τα πολιτικά κόμματα και την κοινωνία συνολικά. Τώρα, που κανείς δεν μπορεί να σταθεί στα παραμύθια του χτες, καλούμαστε άπαντες να απαντήσουμε στο δίλημμα «στην Ευρώπη με τις υποχρεώσεις που τούτο συνεπάγεται ή εκτός αυτής»; Είναι προφανές ότι οι απαντήσεις δεν μπορούν να δοθούν με ένα ξερό ΝΑΙ ή ΟΧΙ σε ένα δημοψήφισμα.

Είναι επίσης βέβαιο ότι η καταφατική απάντηση, το ΝΑΙ στην Ευρώπη, δεν σημαίνει άκριτη αποδοχή των βαθύτατα αντιλαϊκών πολιτικών, που σήμερα ασκούνται στο όνομα της ορθοδοξίας των αγορών. Μπορεί κάλλιστα να σημαίνει απόλυτη συμφωνία, αλλά μπορεί να σημαίνει και κάθετη διαφωνία και πάλη για την αλλαγή συσχετισμών και κατευθύνσεων, με την ίδια λογική που σε επίπεδο εθνικών κρατών η διαφωνία με τις πολιτικές που ασκούνται δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη την αυτοεξορία των διαφωνούντων. Επειδή δε, τα καλαμπούρια και τα παραμύθια τέλειωσαν γενικώς θα πρέπει κάποια στιγμή όσοι πρεσβεύουν ελαφρά τη καρδία την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ευρώ να πουν τι ακριβώς εννοούν. Οι δράκοι των αγορών καιροφυλακτούν και αναζητούν ανυπεράσπιστα θύματα.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου