Η φρύξη και οι ρεμπεσκέδες

Δούλεψε μια ζωή σκληρά. Ακόμα θυμάται τις βάρδιες στη μονάδα της φρύξης τα πρώτα χρόνια λειτουργίας της ΒΦΛ. Έχει μια ευαισθησία στα περιβαλλοντικά ζητήματα, αλλά όταν καμμιά φορά το φέρνει η κουβέντα στη ρύπανση που εκλύεται από τη ΒΦΛ, επισημαίνει ότι σε σχέση με κείνα τα πρώτα χρόνια, η βιομηχανία εκλύει κολόνιες και αιθέρια έλαια. Μετά από σκληρή δουλειά σε ένα τέτοιο άκρως ανθυγιεινό περιβάλλον, που αναπόφευκτα επηρέασε την υγεία του, έπαιρνε μια σύνταξη καλή. Ένα μηνιαίο εισόδημα που του επέτρεπε να ζει ανθρώπινα, μα και να βοηθά παιδιά και εγγόνια. Μα το εισόδημα αυτό εξανεμίζεται σιγά-σιγά. Περικοπή την περικοπή, η σύνταξη δεν του φτάνει πια να ζει όπως του αξίζει. Κατέβηκε προχθές να πληρωθεί και διαπίστωσε ότι του αφαίρεσαν άλλα 300 ευρώ λόγω μνημονίου, λιτότητας και λαθών που δεν τον βαραίνουν προσωπικά. Πικραμένος πήγε να πιει έναν καφέ σε ένα καφενείο του κέντρου και το βλέπει γεμάτο γεροντάκια. Ρώτησε τη σερβιτόρα αν υπάρχει κάποια εκδήλωση και αυτή του απάντησε καταφατικά:

«Μνημόσυνο έχουμε. Οι συνταξιούχοι κλαίνε τη μοίρα τους».

Μετά τον καφέ πήγε στο σούπερ-μάρκετ να ψωνίσει κι έγινε μάρτυρας ενός διόλου ευχάριστου επεισοδίου. Ένας συνομήλικός του έπεσε λιπόθυμος και διακομίστηκε στο νοσοκομείο με ασθενοφόρο. «Σε λίγο έτσι θα μας μαζεύουν όλους. Σαν τα κοτόπουλα», είπε. Δεν περίμενε την απάντηση. Βαρέθηκε να ακούει απαντήσεις και ερμηνείες για το οικονομικό αδιέξοδο της χώρας και τους αφορισμούς της Μέρκελ και του Σαρκοζί περί τεμπέληδων Ελλήνων. Αυτός δούλεψε όσο τρεις-τέσσερις άνθρωποι μαζί. Πιτσιρικάς ακόμα πουλούσε πορτοκαλάδες στους κινηματογράφους της Καβάλας, αργότερα δούλεψε στην οικοδομή και μετά στη Β.Φ.Λ. Στα χρόνια του έκανε δυο και τρεις δουλειές για να τα καταφέρει και τώρα ό,τι κατάφερε εξανεμίζεται επειδή κάποια κοράκια των αγορών επενδύουν στην κρίση και το πολιτικό προσωπικό της χώρας απεδείχθη ακατάλληλο να διαχειριστεί στοιχειωδώς σωστά τα κοινά. Να προστατέψει το δικαίωμα των πολιτών σε μια αξιοπρεπή ζωή. Το δικαίωμα στους επιζήσαντες της ΒΦΛ εν προκειμένω να παίρνουν μια σύνταξη αντάξια των κόπων και των κινδύνων που διέτρεξαν.

«Ούτε ξέρουν, ούτε θα μάθουν ποτέ τι εστί φρύξη. Τι ξέρουν αυτοί οι ρεμπεσκέδες από δουλειά», είπε μονολογώντας και πάλι.

Νίκος Σπιτσέρης