Προοπτικές και επικίνδυνα παιχνίδια

Η είδηση για το ενδιαφέρον επενδυτών από τη Σαουδική Αραβία για μια «πράσινη» επένδυση στην περιοχή Μοναστηράκι κοντά στην Κεραμωτή δεν προσφέρεται ούτε για πανηγυρισμούς, ούτε για ανέκδοτα. Ανακοινώθηκε επισήμως κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου Νέστου από τον δήμαρχο Σάββα Μιχαηλίδη, με τη δέουσα προσοχή και τη σύνεση. Ο κ. Μιχαηλίδης δεν έκανε λόγο για πλημμυρίδα πετροδόλαρων, που θα αλλάξει οριστικά τη μοίρα του τόπου, αλλά για ένα φιλόδοξο επενδυτικό σχέδιο για την παραγωγή βιοντίζελ, που μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη του τόπου και μάλιστα δια της αξιοποίησης στέρφων δημοτικών χωραφιών, που δεν κάνουν ούτε για βοσκοτόπια. Ίδωμεν. Πάντως, ό,τι και να γίνει η πρόταση αυτή, εν μέσω αυτής της φρενίτιδας των σεναρίων περί το πρόσωπο του πρωθυπουργού της μεταβατικής κυβέρνησης, είναι εξαιρετικά χρήσιμη γιατί υπενθυμίζει σε όλους ότι παρά τη γενική κατήφεια ετούτος ο τόπος έχει προοπτικές. Σε όλους τους τομείς.

Με μια προϋπόθεση. Την πραγματική αλλαγή του πολιτικού σκηνικού με όρους μέλλοντος. Το θέμα δεν είναι να φύγει ο Παπανδρέου και να ρθει ο Σαμαράς. Άλλωστε, δυο χρόνια πριν περίπου ήταν που έφυγε μετά από μια καταστροφική πενταετία η Ν.Δ. του Καραμανλή και επέστρεψε θριαμβευτικά στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ του Παπανδρέου με μια διαφορά 10 ποσοστιαίων μονάδων. Το ζητούμενο είναι η κυβέρνηση που θα προκύψει από την επόμενη εκλογική αναμέτρηση να είναι καλή στον πολλαπλασιασμό και όχι στη διαίρεση. Να πολλαπλασιάζει δηλαδή τις ευκαιρίες, που υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν αντί της διαίρεσης της κοινής μας περιουσίας σε όρνια και τρωκτικά, που σπεύδουν στο πλευρό κάθε κυβέρνησης για να φάνε και να πιουν.

Είναι βέβαιο ότι τούτο δεν μπορεί να γίνει όσο ο καημός των εκλεγμένων είναι κατά κύριο λόγο η επανεκλογή τους δια του βολέματος των ημετέρων. Όσο στη Βουλή αναδεικνύονται απρόσωποι αντιπρόσωποι σαν αυτούς που χρεοκόπησαν ετούτο τον ευλογημένο τόπο. Μετά δε, τη χθεσινή φαρσοκωμωδία για την ανάδειξη μεταβατικού πρωθυπουργού, που εξευτέλισε τους δημοκρατικούς θεσμούς, δεν μπορεί να υπάρχει καμμία αμφιβολία: Αυτά τα κόμματα, με αυτές τις ηγεσίες παίζουν επικίνδυνα παιχνίδια με τους δημοκρατικούς θεσμούς και το μέλλον της χώρας, με μοναδικό κριτήριο ιδιοτελή μικροκομματικά οφέλη. Είναι επικίνδυνοι για τον τόπο και τη δημοκρατία και ως τέτοιοι πρέπει να αντιμετωπιστούν στις επόμενες εκλογές. Τον λόγο πλέον έχουν οι πολίτες.

Νίκος Σπιτσέρης