Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

Αλήθειες

Μεγαλώνοντας μαθαίνουμε να εκφραζόμαστε περίπλοκα. Να μιλάμε για τα πράγματα και τις καταστάσεις κρυπτόμενοι στην ασφάλειά μας. Αποφεύγουμε τις γυμνές αλήθειες γιατί ξέρουμε ότι πονάνε. Εμάς και τους γύρω μας. Δεν είναι κακό αυτό, μόνο που βήμα-βήμα λησμονάμε να λέμε τις αλήθειες ως έχουν. Γυμνές. Στακάτες. Μεγαλειώδεις μέσα στη σκληρότητά τους σαν αυτή που εμπεριείχε η ερώτηση που έκανε στον πατέρα του το μικρότερο παιδί της πυρόπληκτης οικογένειας από τον Καραβαγγέλη: «Μπαμπά, το σπίτι μας πέθανε;». Μα ο θάνατος ενός σπιτιού δεν είναι απλή υπόθεση. Συμπαρασύρει μαζί του στον χαμό συναισθήματα και αγωνίες. Φιλιά και αγκαλιές. Καρδιοχτύπια πάνω από το προσκεφάλι του άρρωστου παιδιού. Όνειρα για ένα καλύτερο αύριο. Όταν ένα σπίτι καίγεται και πεθαίνει, πεθαίνουν μαζί του και οι σκιές όσων κατά καιρούς το έχουν κατοικήσει.

Η δεύτερη μεγαλειώδης αλήθεια από ετούτο το περιστατικό στον Καραβαγγέλη είναι η αλληλεγγύη της τοπικής κοινωνίας, που ούτε στιγμή προσποιήθηκε πως δεν πήρε χαμπάρι την απώλεια. Από την πρώτη στιγμή συνειδητοποίησε τον θάνατο του σπιτιού και τον πόνο της επταμελούς οικογένειας. Η πρώτη πράξη συμπαράστασης ήταν η άμεση επισκευή μιας αποθήκης για να στεγαστούν προσωρινά οι άστεγοι. Η δεύτερη ήταν η επιχείρηση ανοικοδόμησης του καμένου σπιτιού. Δεν περίμεναν ούτε τον δήμο, ούτε τις αρμόδιες αρχές. Ναι μεν αποτάθηκαν και στον δήμο Παγγαίου, η διοίκηση του οποίου από την πρώτη στιγμή έσπευσε να προστρέξει στους πυρόπληκτους και να βοηθήσει με κάθε τρόπο στην ανοικοδόμηση του καμένου σπιτιού, αλλά δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια Από το σπίτι της οικογένειας περνούν καθημερινά και βοηθούν όλοι οι συγχωριανοί και οι φίλοι τους. Οι τεχνίτες της σκεπής, οι ηλεκτρολόγοι, οι υδραυλικοί κ.α. παρέχουν δωρεάν τις υπηρεσίες τους. Δωρεάν.

Δεν το κάνουν στο πλαίσιο κάποιου διαγωνισμού. Δεν περιμένουν ανταμοιβή. Συμπαραστέκονται στον πλησίον γιατί έτσι έμαθαν. Έτσι μεγάλωσαν. Με την αξία της αλληλεγγύης να θεωρείται και να είναι αυτονόητη. Σε τούτη τη συγκυρία, με την κρίση της ελληνικής κοινωνίας να κορυφώνεται, το παράδειγμα του Καραβαγγέλη παίρνει άλλες διαστάσεις. Ο αγώνας για την υπέρβαση της κρίσης πρέπει να δίνεται και σε πολιτικό επίπεδο, αλλά και σε επίπεδο ανθρώπινων σχέσεων. Αλληλεγγύης στον πλησίον, το σπίτι του οποίου καίγεται κυριολεκτικώς ή μεταφορικώς. Είναι θέμα ανθρωπιάς. Αλλά και ενστίκτου για την αποτροπή της επέκτασης της πυρκαγιάς.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου