Η απειλή και οι ερασιτεχνικές μπλόφες

Οι δηλώσεις του διευθύνοντος συμβούλου της Ενεργειακής Αιγαίου Μαθιού Ρήγα από το βήμα του συνεδρίου του Ινστιτούτου Ενέργειας Νοτιοανατολικής Ευρώπης (ΙΕΝΕ) δίνουν σαφές στίγμα: Η Εταιρία πιέζει μέχρις εκβιασμού για να προχωρήσει το έργο της αποθήκευσης φυσικού αερίου σε υπόγεια δεξαμενή ανενεργού κοιτάσματος στη θέση «Νότιος Καβάλα». Ο κ. Ρήγας, αφού παρουσίασε αναλυτικά τι συμβαίνει στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου όπως υποστήριξε οι υφιστάμενοι κάτοχοι αδειών έρευνας και εκμετάλλευσης διαθέτουν δικαίωμα προτεραιότητας στην ανάπτυξη υπόγειων αποθηκών αερίου, αναρωτήθηκε: Θέλει το ελληνικό δημόσιο σήμερα αποθήκη φυσικού αερίου και επενδύσεις στην έρευνα; Αμφισβητεί τους υφιστάμενους νόμους και παραχωρήσεις; Αντέχει η κοινωνία της Καβάλας να δει την Kavala Oil με λουκέτο;

Τα ερωτήματα και ο εκβιασμός του κ. Ρήγα είναι σαφή και ξεκάθαρα, αλλά δεν πρέπει να εκπλήσσουν. Ο διευθύνων σύμβουλος μιας εταιρίας, που έχει υποβάλλει συγκεκριμένο επενδυτικό πρόγραμμα για την υπόγεια δεξαμενή ύψους 400 εκατομμυρίων ευρώ είναι λογικό να μην είναι διατεθειμένος να παίζει παιχνιδάκια με τους απίθανους παράγοντες ενός υπό κατάρρευση κράτους. Έχει την ευθύνη της διαχείρισης τεράστιων ποσών, λογοδοτεί στους μετόχους της εταιρίας και σε τούτη τη συγκυρία και με την ανεργία στο ζενίθ εκβιάζει και απειλεί. Λογικό. Δεν είναι πια πολλές οι εταιρίες σε τούτη τη χώρα που επενδύουν, που απασχολούν όσους εργαζόμενους απασχολεί η Ενεργειακή Αιγαίου, που υποβάλλουν επενδυτικά σχέδια εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ.

Το θέμα είναι τι κάνουν αυτοί οι επικίνδυνοι τύποι που διαχειρίζονται τις τύχες της χώρας. Εάν τα έβαλαν κάτω και έχουν εναλλακτικό σχέδιο, που ενδεχομένως είναι πιο συμφέρον για τον τόπο και τη χώρα έχει καλώς. Εάν αποτιμώντας τα πραγματικά δεδομένα της αγοράς πιστεύουν ότι μπορούν να πετάξουν έξω την «Ενεργειακή», που ειρήσθω εν παρόδω υποστηρίζει ότι έχει κατοχυρωμένα τα δικαιώματα εκμετάλλευσης της υπόγειας δεξαμενής ως ανενεργό κοίτασμα, ας παίξουν σε τούτη την παρτίδα πόκερ σκληρά. Διεκδικώντας προς το συμφέρον του τόπου το καλύτερο.

Εάν όμως όλη ετούτη η παρτίδα στήθηκε, που είναι και το πιθανότερο, στα κουτουρού υπό το βάρος πιέσεων άλλων παικτών της ενεργειακής αγοράς με τον κίνδυνο κάποια στιγμή η Ενεργειακή Αιγαίου να αποχωρήσει, με συνέπεια το κλείσιμο της Καβάλα Oil και τη ματαίωση της επένδυσης ας κάνουν πάσο όσο είναι καιρός. Μπλόφες με τις τύχες εκατοντάδων εργαζομένων είναι ανεπίτρεπτες ειδικά σε τούτη τη συγκυρία.

Άλλωστε, χρόνος δεν υπάρχει. Εάν στο μεταξύ κατασκευαστούν αποθήκες στη Βουλγαρία, το ζήτημα μπορεί να έχει λήξει άδοξα.

Νίκος Σπιτσέρης