Αυτοσχεδιασμός δίχως έμπνευση και ταλέντο

Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν. Η απάντηση του Γιώργου Παπανδρέου στο απόλυτο αδιέξοδο της πολιτικής του είναι ο ανασχηματισμός. Βαθύς, ριζικός, χλιαρός ή προσχηματικός δεν έχει πια καμμιά σημασία. Η ουσία του πράγματος είναι ότι ο γενικός τίτλος στην κακοπαιγμένη πολιτική παράσταση που παρακολουθούμε είναι το «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε». Μόνο που τούτο δεν γίνεται για να δοθεί κάποιο μήνυμα, αλλά απλά γιατί δεν υπάρχει σενάριο. Η ομάδα περί τον πρωθυπουργό που αντιλαμβάνεται την πολιτική ωσάν φτηνό επικοινωνιακό τέχνασμα γράφει και ξαναγράφει σενάρια στο ποδάρι, που προκαλούν με την προχειρότητά τους την κοινή λογική. Ένα μπουλούκι, που στερείται έμπνευσης και ταλέντου.
Από την αρχή φαινόταν πως ο πρωθυπουργός αυτοσχεδίαζε. Αυτό που έκρυβε η ανακοίνωση της έκτακτης συνάντησής του με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια ήταν το τίποτα, που συνήθως κρύβεται στον πυρήνα της πολιτικής του. Πήγε, συνοφρυωμένος και σε βαθιά περισυλλογή σαν τον μαθητή που όλη τη χρονιά δεν άνοιξε βιβλίο και καταλαμβάνεται από πανικό λίγη ώρα πριν δώσει εξετάσεις, για να πει στον πρόεδρο σοβαρά-σοβαρά ότι η κατάσταση της χώρας είναι κρίσιμη και ότι απαιτείται εθνική συνεννόηση. Μα, οι συναντήσεις του προ ημερών με τους πολιτικούς αρχηγούς που είχαν στόχο τη συνεννόηση και τη συναίνεση δεν απέδωσαν καρπούς. Άρα, η χθεσινή συνομιλία μπορεί να συνοψιστεί στη λαϊκή παροιμία «κάτσε Γιάννη να πούμε και τι να πούμε».
Στην πορεία όμως το παιχνίδι των αυτοσχεδιασμών φάνηκε να παίρνει τη δική του δυναμική. Η πρόταση του Αντώνη Σαμαρά για τη δημιουργία μιας κυβέρνησης προσωπικοτήτων με μοναδικό στόχο την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου άλλαξε το σκηνικό. Το ίδιο και η άνεση με την οποία ο Γιώργος Παπανδρέου δέχθηκε να αποχωριστεί τον πρωθυπουργικό θώκο για το συμφέρον της χώρας. Για μερικές ώρες δόθηκε η εντύπωση πως κάτι μπορεί να συμβεί σε τούτη την έρμη χώρα, αλλά τελικά επικράτησε η άποψη πως ο αυτοσχεδιασμός γίνεται καλύτερα από θέση ισχύος.
Στο μεταξύ, ζήτημα απόλυτης προτεραιότητας είναι η προστασία του κινήματος των αγανακτισμένων πολιτών από ακροδεξιούς και ακροαριστερούς μπαχαλάκηδες, που χθες κατάφεραν να δώσουν και πάλι τον δικό τους τόνο, καίγοντας, σπάζοντας και ξυλοκοπώντας δημοσιογράφους και πολιτικούς. Η αντίδραση των διαδηλωτών στη συγκέντρωση της Αθήνας, που δεν δίστασαν να έρθουν σε σύγκρουση με τους κουκουλοφόρους που παρεισέφρησαν στην πορεία, είναι ένα πρώτο δείγμα θετικό.
Νίκος Σπιτσέρης