Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

Για την ιστορία

Ο ξεσηκωμός γονιών εκπαιδευτικών και κατοίκων για τις συγχωνεύσεις τάξεων στα δυο σχολεία της Παναγίας για λόγους ιστορικούς είναι εσφαλμένος εξ ορισμού. Καλή και χρήσιμη η ιστορία και η μελέτη της, αλλά εν προκειμένω αυτό που προηγείται είναι η εκπαιδευτική διαδικασία. Η διασφάλιση των καλύτερων δυνατών συνθηκών για τη μόρφωση των παιδιών. Μα και -γιατί όχι;- σε τούτη την τόσο δύσκολη οικονομική συγκυρία η εξοικονόμηση κονδυλίων από την ορθολογικότερη λειτουργία των σχολείων. Οι μαθητές της Δ' τάξης του ενός σχολείου ήταν 11 και του άλλου 9. Οι μαθητές της Στ' τάξης 8 και 9 αντίστοιχα. Τα δυο σχολεία απέχουν μεταξύ τους περί το ένα χιλιόμετρο. Οι συγχωνεύσεις των δυο τάξεων είναι ενέργεια απολύτως λογική. Η δημιουργία δυο νέων τάξεων με 20 και 17 μαθητές αντιστοίχως δεν υποβαθμίζει σε καμμία περίπτωση την ποιότητα του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου. Στον αντίποδα, η λειτουργία τάξεων με 8 ή 9 μαθητές φαντάζει αβάσταχτη πολυτέλεια, με αμφίβολα αποτελέσματα.

Μα οι αντιδράσεις δεν αφορούν την εκπαιδευτική διαδικασία. Αφορούν αυτή την εσφαλμένη άποψη περί ιστορίας βάσει της οποίας θα έπρεπε προ Καποδίστρια να διατηρηθούν σε λειτουργία κοινότητες, που αριθμούσαν 5-6 μόνιμους κατοίκους, που στις εκλογές μπορεί να έφταναν τους 50 γιατί επίσης για ιστορικούς λόγους πολλοί νεοέλληνες αλλού έμεναν, αλλά αλλού ψήφιζαν αλλοιώνοντας το χάρτη της αυτοδιοίκησης. Το ίδιο συνέβη προ ετών όταν ορθότατα αποφασίστηκε η κατάργηση των μονοθέσιων και διθέσιων σχολείων της επαρχίας. Οι κάτοικοι επέμεναν πως έπρεπε πάση θυσία να διατηρηθούν, βάσει της λογικής ότι δεν υφίσταται χωριό χωρίς εκκλησία, σχολείο και κοινότητα, αδιαφορώντας αν ουσιαστικά στρέφονταν κατά του δικαιώματος των παιδιών τους να φοιτούν σε κανονικά 6τάξια σχολεία.

Η ιστορία όμως δεν είναι τοτέμ. Είναι, όπως το έθεσε ο Edward Carr, ένας ακατάπαυστος διάλογος ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν. H φύση της συνομιλίας μπορεί να αλλάζει, μαζί με τα θέματα της συζήτησης και τους ανθρώπους που τα συζητούν. O διάλογος όμως συνεχίζεται, όπως θα έπρεπε και θα πρέπει πάντοτε να συμβαίνει σε κάθε ελεύθερη κοινωνία που έχει αίσθηση της ύπαρξής της μέσα στον χρόνο.

Νίκος Σπιτσέρης

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου