Μια από τις μεγαλύτερες, χαίνουσες ακόμα, πληγές της ελληνικής οικονομίας είναι οι κρατικές επιδοτήσεις ιδιωτικών επιχειρηματικών σχεδίων. Όχι γιατί δεν είναι δουλειά του κράτους να επιδοτεί την ανάπτυξη. Τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Αλλά γιατί το χρήσιμο τούτο εργαλείο για την τόνωση της πραγματικής οικονομίας και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας σε καιρούς δύσκολους μετατράπηκε σε μια "βιομηχανία" διασπάθισης κρατικών και κοινοτικών κονδυλίων. Τρωκτικά και λαμόγια ολκής έσπευσαν να πάρουν μέρος στο πάρτυ. Πολιτικοί που απέτυχαν να εκλεγούν, πρώην συνδικαλιστές, παρατρεχάμενοι πολιτικών γραφείων έστησαν μια μηχανή διασπάθισης κονδυλίων, με συνέπεια ρεμούλα ασύλληπτων διαστάσεων. Ποσά, που αν πράγματι ρίχνονταν στην πραγματική οικονομία και αν πράγματι επιδοτούσαν επιχειρηματικά σχέδια με προοπτική θα ήταν ικανά να αλλάξουν πλήρως την εικόνα της χώρας, έγιναν λογαριασμοί σε σκυλάδικα, θηριώδη τζιπ, ταξίδια σε εξωτικούς προορισμούς. Μα και κουφάρια επιχειρηματικών σχεδίων καταδικασμένων εξαρχής σε αποτυχία.
Κουφάρια, που μπορεί κανείς να δει σπαρμένα σε όλους τους νομούς της Θράκης, εργοστασίων που είτε ουδέποτε λειτούργησαν, είτε λειτούργησαν ελάχιστους μήνες και έκλεισαν με την είσπραξη των επιδοτήσεων.
Πρόβλημα μικρότερο, αλλά πρόβλημα, αποτελεί η επιδότηση μικρών οικοτουριστικών μονάδων δίχως καμμία απολύτως προοπτική. Συνέπεια ετούτης της αδιέξοδης πολιτικής είναι αντί της ζωογόνησης της υπαίθρου και της δημιουργίας πολλών μικρών οικοτουριστικών μονάδων ικανών να αλλάξουν τη μοίρα ενός τόπου, η κατασπατάληση κονδυλίων έτσι χωρίς πρόγραμμα. Χωρίς αρχή, μέση και τέλος. "Επιχειρηματικών σχεδίων", που 10 χρόνια μετά την ανέγερσή τους και τη λήξη της υποχρεωτικής τους λειτουργίας ως ξενώνων γίνονται κατά κανόνα παραδοσιακές κατοικίες.
Προφανώς δεν πρόκειται για σκάνδαλο. Τα κονδύλια αυτά δεν κατασπαταλήθηκαν. Τονώθηκε η οικοδομική δραστηριότητα και κάποιοι άνθρωποι κατάφεραν να ανακαινίσουν παλιά παραδοσιακά κτίρια, διατηρώντας ένα χρώμα παραδοσιακό.
Το εξοργιστικό της υπόθεσης όμως είναι ότι ετούτα τα προγράμματα ακόμα υπάρχουν και ακόμα επιδοτούν τα ίδια ατελέσφορα "επιχειρηματικά σχέδια", που είναι δεδομένο ότι ουδεμία προοπτική έχουν. Σε μια συγκυρία που κάθε ευρώ για την ανάπτυξη και την τόνωση της επιχειρηματικότητας πρέπει να πιάνει τόπο.
Νίκος Σπιτσέρης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου