Στο πέναλτι που σφύριξε ο απαράδεκτος διαιτητής Γιώργος Δαλούκας προκειμένου ο Παναθηναϊκός να κερδίσει προχθές το απόγευμα τον Αρη στη Θεσσαλονίκη μπορεί κανείς να συνοψίσει όλη την κακοδαιμονία της χώρας. Αλλωστε, τέτοιες προκλητικές αποφάσεις, λαμβάνονται συχνά-πυκνά σε όλα τα επίπεδα. Στην οικονομία, στην υγεία, στην παιδεία, στα δημόσια έργα. Στο ποδόσφαιρο είναι οι "στημένοι" ή απλώς ανίκανοι διαιτητές, που ανέρχονται στην ιεραρχία της διαιτησίας έρποντας, γλείφοντας και με τα κέρατά τους, και όταν τα καταφέρουν να καθιερωθούν στη μεγάλη κατηγορία, φροντίζουν ή να ανταποδώσουν τη χάρη ή απλώς να ταχθούν με κάθε θυσία με το μέρος του ισχυρού για να 'χουν το κεφάλι τους ήσυχο. Άλλωστε, ξέρουν καλά ότι το μέλλον τους εξαρτάται περισσότερο από άλλους παράγοντες παρά από την απόδοσή τους.
Στην οικονομία, το ίδιο έργο με τους ίδιους βασικούς κανόνες παίζεται με τους προμηθευτές, εργολάβους του δημοσίου που αντί να νοιάζονται πρώτα και κύρια για την ποιότητα του έργου που έχουν αναλάβει, είναι προσηλωμένοι στη φροντίδα των διαύλων, που τους κρατούν διαπλεκόμενους με την εκάστοτε εξουσία. Εννοείται, πως δε δίνουν μία για το ποιος κυβερνά. Ποιος είναι ο πρωθυπουργός, ο υπουργός, ο νομάρχης ή ο δήμαρχος. Το ζητούμενο είναι να γίνεται η δουλειά. Τα κανάλια της διαπλοκής να συντηρούνται τακτικότατα έτσι ώστε τίποτα να μην αλλάζει.
Στην υγεία. Ο ανταγωνισμός για το διαχρονικό σκάνδαλο της προμήθειας των νοσοκομείων δε γίνεται με όρους υγιούς ανταγωνισμού. Το ζητούμενο δεν είναι η ποιότητα, η τιμή και η ταχύτητα παράδοσης των υλικών, αλλά η διατήρηση των "καλών αγωγών" λειτουργίας αυτού του συστήματος, που εξυπηρετεί τους εμπλεκόμενους.
Στην παιδεία, όπου η καριέρα των πανεπιστημιακών εξαρτάται περισσότερο από τις γνωριμίες τους, παρά από το έργο τους.
Όχι πως δεν υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους σωστά σε όλους τους τομείς. Υπάρχουν. Μόνο, που το ταβάνι της επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας είναι τόσο ψηλό, που να μην ενοχλεί πολύ τη διεξαγωγή του παιχνιδιού. Οσο για τις ελάχιστες εξαιρέσεις, που παρ' όλα αυτά φτάνουν στην κορυφή, υπάρχουν απλώς για να επιβεβαιώνουν το θλιβερό κανόνα.
Νίκος Σπιτσέρης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου