Το τάβλι -όπως και η πολιτική- είναι παιχνίδι στρατηγικής, στο οποίο κερδίζει κατά κανόνα ο καλύτερος. Αυτός που ξέρει πότε να αμυνθεί και πότε να επιτεθεί. Πότε να ανοιχτεί και πότε να κλειστεί. Μονάχα οι άσχετοι και όσοι συνήθως χάνουν τα βάζουν με την τύχη και το άτιμο το ζάρι. Όχι πως δεν παίζει ρόλο το ζάρι, δηλαδή η τύχη. Παίζει και σημαντικό μάλιστα. Αλλά μόνο μεταξύ ισοδύναμων ή σχεδόν ισοδύναμων αντιπάλων. Ειδάλλως, όχι είναι απλά δύσκολο να κερδίσει ο ατζαμής τον μάστορα, αλλά αδύνατον. Όπως και να 'ρθει το ζάρι. Οι εξάρες του ατζαμή μπορεί να τον αφήσουν ανά πάσα στιγμή εκτεθειμένο, ενώ ο μάστορας μπορεί με δυο τρία ασόδυα μαστορικά παιγμένα να πάρει ένα παιχνίδι μαρς.
Τα ίδια ισχύουν και στην πολιτική. Ο καλός παίκτης ξέρει πότε να αμυνθεί και πότε να επιτεθεί και είναι αυτός που κατά κανόνα κερδίζει. Βεβαίως, παίζει τον ρόλο του και το ζάρι, εν προκειμένω η γενικότερη πολιτική κατάσταση. Αλλά όπως και στο τάβλι, ο καλός παίκτης τελικά κερδίζει τον άσχετο. Οσο γι' αυτόν ή γι' αυτούς που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τα παιχνίδια και μπερδεύουν το πλακωτό με το φεύγα ή τις πόρτες είναι καταδικασμένοι.
Μια τέτοια κίνηση, κόντρα στους στοιχειώδεις κανόνες του παιχνιδιού, έκανε προχθές το βράδυ στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Καβάλας ο επί τέσσερα συναπτά χρόνια πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Καβάλας και δώδεκα χρόνια δημοτικός σύμβουλος Καβάλας Τάσος Κυριατζής καταψηφίζοντας το μνημόνιο συνεργασίας του δήμου με τον Εμπορικό Σύλλογο Καβάλας.
Για να το πούμε με τους όρους του τάβλι, άφησε δίχως λόγο ανοιχτή τη μάνα, με τον αντίπαλο σε απόσταση βολής, δίχως να αντιλαμβάνεται ότι θα το χάσει μαρς. Ελάχιστη σημασία έχει αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς επί της ουσίας στην κριτική του για το Μνημόνιο Συνεργασίας Δήμου-Εμπορικού Συλλόγου. Ακόμα και αν δεχθεί κανείς -αξιωματικά- ότι είναι μια έκθεση ιδεών πέρα για πέρα αχρείαστη, ο επί τέσσερα χρόνια πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου όφειλε να το υπερψηφίσει. Εάν διαφωνούσε όφειλε να το υπερψηφίσει, αφού πρώτα κάνει τη σκληρή κριτική του.
Όχι, σε μια χώρα που οι κανόνες του πολιτικού παιχνιδιού αγνοούνται από τον πρωθυπουργό και τον πρόεδρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης το πρόβλημα δεν είναι ο Κυριατζής. Το πρόβλημα είναι ότι αυξάνονται με ανησυχητικούς ρυθμούς οι παίκτες που αγνοούν τα στοιχειώδη κι ας είναι χρόνια στο κουρμπέτι.
Νίκος Σπιτσέρης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου