Εν καιρώ πολέμου γιατί πόλεμος είναι, όπως και αν το δει κανείς, όλα είναι πιθανά. Όλα. Από μια κοινωνική έκρηξη απρόβλεπτων διαστάσεων, που ίσως εν δυνάμει μπορεί να γίνει αφετηρία εξελίξεων για το σύνολο του ευρωπαϊκού νότου ή όλης της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μέχρι τη συντριπτική ήττα του συνδικαλιστικού κινήματος, που ούτως ή άλλως βρίσκεται σε διαδικασία αποσύνθεσης εδώ και χρόνια. Από την εξαφάνιση των υπαρχόντων πολιτικών κομμάτων από το χάρτη και την εμφάνιση νέων πολιτικών υποκειμένων, ικανών να πείσουν ότι μπορούν να χειριστούν τα προβλήματα των καιρών, μέχρι τη συσπείρωση του κόσμου στους νυν ισχυρούς πόλους του πολιτικού συστήματος, το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Πάντως, αλλαγές πρέπει να γίνουν και θα γίνουν. Το οξύμωρο σχήμα της κυριαρχίας πολιτικών κομμάτων της εποχής της δραχμής στην εποχή του ευρώ, δεν έχει καμμία πιθανότητα επιβίωσης και τούτο είναι βέβαιο ότι δεν αφορά μόνο τα δυο μεγάλα κόμματα, αλλά το σύνολο των κομμάτων, που κυριαρχούν μεταπολιτευτικά στην πολιτική σκηνή.
Αυτό που φαίνεται βέβαιο είτε στην περίπτωση της εξαφάνισης των υπαρχόντων πολιτικών σχηματισμών , είτε στην περίπτωση του ριζικού –εκ βάθρων- μετασχηματισμού τους είναι ότι τα κενού περιεχομένου τυπάκια με τα πολιτικά ψηλοτάκουνα, που κορδώνονται τα τελευταία χρόνια ως φερέλπιδες πολιτικοί παράγοντες έρποντας, γλείφοντας και με τα κέρατά τους έχουν τελειώσει πολιτικά. Στις εκλογικές αναμετρήσεις που έρχονται οι πολίτες θα προσέλθουν απογοητευμένοι και οργισμένοι μαζί. Εχοντας πια συνειδητοποιήσει ότι η απαξίωση του κριτηρίου της ψήφου στράφηκε εν τέλει εναντίον τους. Διότι το πολιτευτάκι που επέλεξαν για να τους βολέψει το παιδί στο δημόσιο και να τους νομιμοποιήσει τον ημιυπαίθριο είναι φανερά ανίκανο να προασπιστεί το δημόσιο συμφέρον. Αρα και το συμφέρον του παιδιού τους με τη στενή έννοια και του ημιυπαίθριου με τη στενότερη.
Εφτασε η ώρα να παραδεχθούμε τα αυτονόητα. Ότι δηλαδή δεν μπορούμε πια να συνεχίσουμε να πετάμε την ψήφο μας στα σκατά ανεξαρτήτως πολιτικής προτίμησης. Καιρός να εκλέξουμε αντιπροσώπους, που να έχουν τα στοιχειώδη εχέγγυα για να χειριστούν τα κοινά. Εστω και αν εκ των υστέρων αποδειχθούν κατώτεροι των περιστάσεων και της εμπιστοσύνης μας.
Νίκος Σπιτσέρης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου