Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Οι επιβήτορες

Ο "υποψήφιος υποψήφιος" είναι αποφασισμένος να επιτύχει. Εμφανίζεται. Φωτογραφίζεται. Δηλώνει. Με έναν λόγο ξύλινο, από κονσέρβα κομματική, γιατί δεν είναι καιρός για λάθη. Δε νοιάζεται τι θα πει. Έχει επίγνωση της μικρότητάς του. Ξέρει καλά ότι δεν ξεχωρίζει για το πολιτικό του ανάστημα, αλλά δεν δίνει σημασία. Άλλωστε, ο κόσμος δεν προτιμά αυτούς που ξεχωρίζουν. Αυτούς που έχουν απόψεις. Δεν θέλει θεωρίες, που είτε δυσκολεύεται, είτε δεν θέλει να αντιληφθεί. Αυτό θέλει ο κόσμος. Ανθρωπάρια ισοϋψή, ει δυνατόν και κοντύτερα, για να αναμετράται και να νιώθει καλά. "Παιδιά του λαού". Ενδεχομένως, μια από τις πιο χυδαίες εκφράσεις της πολιτικής. Διότι κάποτε "παιδιά του λαού" θεωρούνταν παιδιά που ναι μεν προέρχονταν από τον λαό, αλλά που με την πορεία τους είχαν καταφέρει να ξεχωρίσουν στον επαγγελματικό ή επιστημονικό τους τομέα. Άνθρωποι "ταπεινής καταγωγής" -αν και εν τέλει ποια καταγωγή; όλοι από τον πίθηκο προερχόμαστε- που όμως ήταν σε θέση να σκεφθούν, να αναλύσουν και να δώσουν λύσεις. Ακόμα και όταν τούτο απαιτούσε να συγκρουστούν με την άλλη χυδαιότητα: το "κοινό περί δικαίου αίσθημα". Αυτό το τάχατες αίσθημα που κατασκευάζεται από κάτι αδρά αμειβόμενα ανθρωποειδή, που φέρουν τον τίτλο "διαμορφωτές της κοινής γνώμης".

Αλλά σε μια Βουλή από μολυβένια στρατιωτάκια, που είναι υποχρεωμένα να συντάσσονται σε κάθε ψηφοφορία με τα κελεύσματα του αρχηγού, περιττεύουν οι ικανοί άνθρωποι. Το ίδιο και σε Δημοτικά και Νομαρχιακά Συμβούλια ευνουχισμένα εκ του κανονισμού.

Σοφά είναι εν τέλει τα κριτήρια της ψήφου των πολλών. Απολύτως σωστός ο κανόνας περί την αλάθητη σοφία της λαϊκής ετυμηγορίας. Εμπρός το λοιπόν "υποψήφιοι υποψήφιοι". Χαμογελάστε. Φωτογραφηθείτε. Κορδωθείτε και χτυπήστε πλάτες. Πάρτε το βαρύγδουπο ύφος του ανθρωπάριου, που φοβάται μην τυχόν και αποκαλυφθεί το μέγεθος της ανοησίας του και βγείτε μπροστά. Κι όταν βγαίνετε στα παράθυρα μην παραλείψετε να ολοκληρώσετε. Το αξίζετε. Είστε οι επιβήτορες αυτού του ανόητου συνονθυλεύματος που συνηθίζουμε να αποκαλούμε εν συντομία "πολιτική σκηνή".

Εμπρός λοιπόν. Κι αν τρέχοντας να χωρέσετε στο κάδρο της φωτογραφίας τσαλαπατήσετε και μερικούς μη νοιάζεστε. Ουδείς ασχολείται με τέτοιες λεπτομέρειες. Αντιλαμβάνεστε. Δεν θεωρείται ζήτημα ουσίας.

Νίκος Σπιτσέρης

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου