Στο φως

Όλα θα ήταν πολύ καλύτερα εάν ακόμα και με αυτή την αυστηρή εφαρμογή του μνημονίου εξασφαλιζόταν η έξοδος της χώρας από την κρίση. Εάν ακόμα και με την περαιτέρω αύξηση της ανεργίας, τη μείωση των ήδη εξαθλιωμένων μισθών στον ιδιωτικό τομέα και τις απολύσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, υπήρχε φως στην άκρη του τούνελ. Εάν τηρώντας κατά γράμμα ετούτη τη βαθύτατα αντιλαϊκή πολιτική που μας επιβάλλουν τα κουστουμαρισμένα κοράκια του διεθνούς κεφαλαίου υπήρχε τρόπος να τονωθεί η ανάπτυξη. Η πραγματική οικονομία, ώστε σε βάθος χρόνου να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την υπέρβαση του σημερινού αδιεξόδου.

Η αλήθεια όμως είναι ότι αυτή η πολιτική άλλο δεν κάνει από το να βαθαίνει το αδιέξοδο. Την κρίση. Να πολλαπλασιάζει το χρέος. Όπως σημείωσε ο πρώην υπουργός Οικονομίας του ΠΑΣΟΚ Αλέκος Παπαδόπουλος σε εκδήλωση του ΕΛΙΑΜΕΠ για την κρίση, οι τόκοι που θα πληρωθούν το 2011 σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία θα κινούνται γύρω στα 16 δισ. ευρώ και ως το 2015 θα αυξάνονται συνεχώς μέχρι του μυθώδους ύψους των 20 δισ. ευρώ, δηλαδή γύρω στο 9% του ΑΕΠ. "Το βάρος αυτό είναι ασήκωτο για τη χώρα", επεσήμανε.

Η πρόταση του κ. Παπαδόπουλου είναι να περιοριστεί δραστικά κατά 30% ο δημόσιος τομέας. Το έργο να αναλάβει μια ανεξάρτητη επιτροπή κύρους από τη Βουλή εντός του 2011, με σκοπό να συντάξει "ένα θαρραλέο και ριζοσπαστικό "πενταετές πρόγραμμα οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης"", το οποίο στη συνέχεια θα κριθεί από τον λαό με εκλογές. Μόνο, όπως εκτιμά, μέσω ενός τέτοιου σχεδίου αναγέννησης, που θα ενσωματώνει τα μέτρα του μνημονίου, αλλά θα κινείται πέραν αυτού σε μια αναπτυξιακή λογική μπορεί να ξεπεράσει η χώρα την κρίση. Αλλά ετούτο το σχέδιο δεν μπορεί να κριθεί από άβουλους βουλευτάδες που ψηφίζουν ελαφρά τη καρδία ό,τι επιβάλλει ο αρχηγός. Απαιτείται εθνική συμφωνία με "ανοιχτά βιβλία", που πρέπει να επικυρωθεί μέσω εκλογών, ώστε να αναλάβουν άπαντες τις ευθύνες τους. Πολιτικοί και πολίτες. Συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι.

Άλλος δρόμος δεν υπάρχει, όπως και να το δει κανείς. Πρέπει να κληθούμε να αποφασίσουμε είτε το δραστικό περιορισμό του δημοσίου τομέα που προτείνει ο κ. Παπαδόπουλος, είτε την εθνικοποίηση των τραπεζών και την αύξηση του δημοσίου τομέα που προτείνουν το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Στο φως. Σε τόσο κρίσιμη συγκυρία οι αποφάσεις δεν μπορεί να λαμβάνονται εν κρυπτώ και παραβύστω.

Νίκος Σπιτσέρης