Το μεγάλο μάθημα του παπα-ΠΑΟΚ

Μέσα σε τούτη την καταχνιά και την ασχήμια που ζούμε, με το ηθικό σμπαραλιασμένο από την ανικανότητα του πολιτικού προσωπικού και την εργολαβική προπαγάνδα, που εκπορεύεται από τα τηλεοπτικά παπαγαλάκια είναι εξαιρετικά δύσκολο να αντιληφθούμε την ομορφιά, που μας περιβάλλει. Τις αλήθειες και τις ομορφιές που είναι δίπλα μας και ουδεμία σχέση έχουν με τα ξοφλημένα πολιτικά κόμματα, ετούτα τα μαυσωλεία ιδεών και πολιτικής κομμένα και ραμμένα στα μέτρα των μετρίων, που διακρίνονται στην τέχνη της συλλογής κουκιών σε κομματικές μαζώξεις. Αλήθειες και ομορφιές, που είναι εκεί έξω, αλλά αδυνατούμε να δούμε, να αγγίξουμε και να αισθανθούμε επειδή δεν τολμάμε. Δεν προσεγγίζουμε τον πλησίον. Δεν ξεπερνάμε με μεγάλες δρασκελιές τα σκατά της πολιτικής και της τηλεόρασης για να μιλήσουμε πρόσωπο με πρόσωπο με τον άλλο. Κυρίως τους νέους. Αυτά τα παιδιά, που αγωνιούν, πασχίζουν να εκφραστούν, αλλά κάθε μέρα γίνεται όλο και πιο δύσκολο να βρουν μια θέση στην αρένα της απασχόλησης.

Αυτά τα παιδιά προσέγγισε ένας παπάς, ο Χρήστος Μήτσιος, γνωστός με το προσωνύμιο "παπα-ΠΑΟΚ", για χατήρι του οποίου έχει δημιουργηθεί γκρουπ στο facebook με 6.000 μέλη υπό τον τίτλο "Λευτεριά στον παπα-ΠΑΟΚ". Αφορμή για τούτο το διαδικτυακό κίνημα συμπαράστασης

αποτέλεσε η διένεξη του ιερωμένου με τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Ανθιμο για το γεγονός ότι βρίσκεται ανελλιπώς στις εξέδρες μαζί με τους οπαδούς του ΠΑΟΚ, που μάλιστα τον έχουν κάνει και σύνθημα, που μοιραία έχει και σεξιστικό περιεχόμενο.

Αυτά στην επιφάνεια. Διότι στην ουσία, αυτός ο φιλοσοφημένος παπάς δια της παρουσίας του στο γήπεδο για να υποστηρίξει την ομάδα της καρδιάς του, διέβη τον Ρουβίκωνα που τον χώριζε από αυτά τα παιδιά που πολλοί τα λένε ανέξοδα αλήτες και εισέπραξε ζεστασιά. Κατάλαβε την αγωνία τους. Την οργή τους για τους καθώς πρέπει κυρίους της Εκκλησίας και της πολιτικής, που ξεσκίζουν συστηματικά τα ιμάτια ετούτου του έρμου τόπου. Η μαζική παρουσία των παιδιών της κερκίδας στην εκκλησία του Τρίλοφου, όπου λειτουργεί ο εκπαιδευτικός-ιερέας, στις ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδα, ήταν ένα μεγάλο μάθημα σε όλους.

Στους πολιτικούς, που είτε αδυνατούν, είτε αδιαφορούν να βρουν κώδικες επικοινωνίες με τα νέα παιδιά. Στην επίσημη εκκλησία, που δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί γιατί αναζητά τρόπους να ξεφύγει από τη φορολόγηση. Στους δημοσιογράφους, που συχνά αρκούνται στο βολικό ρόλο του νεροκουβαλητή του πολιτικού κατεστημένου, της Αστυνομίας και των άλλων Αρχών, αντί να τολμήσουν να υπερασπιστούν την αλήθεια αυτής της γενιάς.

«Είναι ο καιρός για να διαβάσουμε όλοι ξανά τους "Αθλιους" του Βίκτορος Ουγκώ και τον "Ιεροεξεταστή" του Ντοστογιέφσκι. Να στραφούμε στην παράδοσή μας και όχι στα βαρύγδουπα μεγάλα λόγια», προτείνει ο παπα-ΠΑΟΚ.

Νίκος Σπιτσέρης