Το Βιλλάζ στο Παληό ήταν σημείο αναφοράς τη δεκαετία του '80, τότε που το ντύσιμο, τα στέκια όπου σύχναζε κανείς και τα ακούσματά του ήταν αδιαπραγμάτευτα. Ήταν η εποχή που άλλοι σύχναζαν στο Μικρό Καφέ και άλλοι στη Μυροβόλο και εξαιρέσεις δε χωρούσαν. Μόνο κάτι σκόρπιες εμφανίσεις έτσι για ξεκάρφωμα. Μα η πολύ μεγάλη διαφορά με ό,τι σήμερα ισχύει ήταν οι επιλογές στη μουσική, που ήταν αδιαπραγμάτευτες. Για όλους. Αυτοί που άκουγαν σκυλάδικα, άκουγαν μόνο σκυλάδικα. Αυτοί που άκουγαν ροκ, άκουγαν μόνο ροκ. Κι αυτοί που στην Καβάλα άκουγαν καλή ελληνική μουσική είχαν σημείο αναφοράς το "Βιλλάζ".
Το Βιλλάζ ήταν ένα μαγαζί καλού γούστου και καλής ελληνικής μουσικής. Αδιαπραγμάτευτα. Όπως αδιαπραγμάτευτη ήταν η σαλάτα νισουάζ και τα πεντανόστιμα σαλιγκάρια σε κείνες τις ειδικές πιατέλες. Ανακαλώντας στη μνήμη το μαγαζί και τη σύνθεση των θαμώνων, μπορεί κανείς να πει ότι το "Βιλλάζ" ήταν ένας από τους λίγους χώρους όπου συγχρωτίστηκαν οι αριστεροί με την αστική τάξη της Καβάλας. Γιατρούς και δικηγόρους. Προ "Βιλλάζ", οι αριστεροί είχαν ταυτιστεί με τις ταβέρνες και τη χύμα ρετσίνα. Η έξοδος στα καθώς πρέπει μαγαζιά δεν ήταν μόνο σαφώς πιο πολυέξοδη. Αλλά να, δίχως να υπάρχει κάποια επίσημη μπροσούρα να το ορίζει, έμοιαζε ασύμβατη με τη στάση ζωής των αριστερών. Το "Βιλλάζ" με όχημα την καλή ελληνική μουσική, που με τα χρόνια είχε πια αποενοχοποιηθεί, ήταν ο χώρος που συναντήθηκαν όσοι εκτιμούσαν το καλό ελληνικό τραγούδι. Οι μεν και οι δε. Για να το πούμε απλοϊκά ο λαός και το Κολωνάκι της Καβάλας, αν και Κολωνάκι ουσιαστικά δεν υπήρξε από τα χρόνια ακμής της καπνεργασίας και μετά.
- "Καλοψημένο το φιλέτο"; ρωτούσε με αέρα ο ανεπανάληπτος Λάκης.
Τον τόνο έδιναν ο Θόδωρος Βαλσαμίδης και ο Μάκης Ευθυμιάδης, οι δυο συνέταιροι, που συνέθεταν ένα υπέροχο ντουέτο με τις κιθάρες τους. Απόψε στην "Παλιά Βιβλιοθήκη" ο Μάκης και ο Θόδωρος θα ξανανταμώσουν επί σκηνής σε ένα αφιέρωμα στο "Βιλλάζ". Μαζί τους και ο Κυριάκος Μιμίδης. Θα είναι εκεί και ο Θόδωρος, που δούλευε μάρκα κι ο Ευθύμης που ως επιχειρηματίας πλέον θέλει να θυμηθεί πώς περνούσε ως πελάτης. Δεν ξέρω αν θα ρθει κι ο Θανάσης.
Αλλά εγώ θα πάω με τη Σμαρώ και θα ζητήσω να ακούσω τον Ντικ, που συνήθιζα να ζητώ με τον Παναγιώτη.
Νίκος Σπιτσέρης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου