Έλλειμμα διαβούλευσης

Ο πλήρης εξευτελισμός της έννοιας της διαβούλευσης στον δήμο Καβάλας δεν πρέπει, ούτε μπορεί να περάσει απαρατήρητος. Είναι ένα σοβαρό ζήτημα, που οφείλει να απασχολήσει τη δημοτική Αρχή, διότι εν προκειμένω δεν πρόκειται για μια νεοπασοκική παπαριά ολκής, που δεν αφορά παρά μόνο τους επαγγελματίες Πασόκους, που οσονούπω βγαίνουν μαζικά στην ανεργία. Είναι ζήτημα δημοκρατίας. Συμμετοχής της τοπικής κοινωνίας στις αποφάσεις που λαμβάνονται για λογαριασμό της στους νέους διευρυμένους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην εποχή του «Καλλικράτη».

Την πρώτη φορά που συγκλήθηκε η Επιτροπή Διαβούλευσης του δήμου Καβάλας πέρυσι έδωσαν το παρών σχεδόν όλα τα μέλη της. Μαζεύτηκαν περίπου 60 εκπρόσωποι τοπικών φορέων, δείχνοντας το ζωηρό τους ενδιαφέρον για τούτο το νέο εγχείρημα, αλλά και για το θέμα που αφορούσε το Τεχνικό Πρόγραμμα. Άκουσαν όμως τον δήμαρχο Καβάλας Κωστή Σιμιτσή να τους εξηγεί ότι δεν υπήρχε λόγος να καταθέσουν προτάσεις διότι το Τεχνικό Πρόγραμμα είχε ήδη συνταχθεί, βάσει των εξαιρετικά περιορισμένων οικονομικών δυνατοτήτων και ως εκ τούτου οι προτάσεις τους δεν θα εισακούγονταν. Στην επόμενη σύγκληση της Επιτροπής πήρε μέρος το 1/3 των μελών. Προχθές ενόψει του προϋπολογισμού περίμεναν από τη 1 μετά το μεσημέρι μέχρι τη μιάμισι ώσπου φάνηκαν τέσσερα μέλη της Επιτροπής, που στην πορεία δεν ξεπέρασαν ποτέ τους δέκα.

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση για να αντιληφθεί κανείς τον λόγο της απουσίας των πολιτών. Προσήλθαν στην πρώτη συνεδρίαση με ενθουσιασμό, αλλά όταν αντελήφθησαν ότι ο ρόλος τους θα είναι διακοσμητικός, έπαψαν να ασχολούνται. Ο ρόλος της διακοσμητικής γλάστρας φοριέται πια μόνο στο τηλεοπτικό σκουπιδαριό και πουθενά αλλού. Αλλά οι Επιτροπές Διαβούλευσης δεν είναι ένα καπρίτσιο του νομοθέτη. Ούτε συνέπεια του καλού ή του κακού ονείρου που είδε αποβραδίς. Η δημιουργία μεγαλύτερων σε έκταση και πληθυσμό δήμων ενέχει τον κίνδυνο της αλλοτρίωσης του πολίτη από τον δήμο. Της απώλειας της άμεσης σχέσης, που είχε στο παρελθόν ο δημότης με τη δημοτική Αρχή. Αυτό το κενό επιχειρήθηκε να καλυφθεί με τις Επιτροπές Διαβούλευσης.

Δεν είναι βέβαιο ότι οι Επιτροπές Διαβούλευσης μπορούν να καλύψουν το κενό. Ενδεχομένως, να είναι απαραίτητη μια αλλαγή στον νόμο. Μόνο που καταρχήν ο νόμος πρέπει να εφαρμοστεί. Ο «Καλλικράτης» να εφαρμοστεί συνολικά και μετά να βγουν τα όποια συμπεράσματα. Η ευθύνη του Σιμιτσή, αλλά και όλων των δημάρχων, καθώς και των περιφερειακών Αρχών είναι μεγάλη.