"Οδύσσεια" με βόμβες για... τον άνθρωπο

Τα βαθύτερα αίτια των εμφυλίων συγκρούσεων και των πολεμικών συρράξεων που ταλανίζουν την αφρικανική ήπειρο είναι ολοφάνερα σε όποιον κάνει τον κόπο να ρίξει μια ματιά στον παγκόσμιο χάρτη. Φαίνεται από τις συνοριακές γραμμές που ορίζουν τα όρια κάθε χώρας. Η Αφρική διαθέτει τις μεγαλύτερες ευθείες συνοριακές γραμμές (όχι μόνο λόγω των αχανών έρημων εκτάσεων), που παραπέμπουν σε κείνο το παλιό παιδικό παιχνίδι που παίζαμε στις αλάνες, το «καρφωτό»: Όλο το παιχνίδι ήταν μια λίμα μυτερή. Όριζαν οι πιτσιρικάδες ανά ζεύγη τους νοητούς κόσμους τους (κύκλοι χαραγμένοι στο χώμα που παρέπεμπαν στο σχήμα της γης) και κατόπιν κάρφωναν στο χώμα του αντιπάλου τη λίμα επεκτείνοντας τα σύνορα της δικής τους περιοχής ώσπου να καταλάβουν πλήρως το έδαφος και να κατανικήσουν τον αντίπαλο.

Κάπως έτσι, όχι όμως με χαρούμενες παιδικές φωνές και χαριτωμένους παιδικούς καυγάδες στις αλάνες, αλλά με συνέπεια αιματοχυσίες μέχρι τις μέρες μας, χαράχτηκε ο χάρτης της Αφρικής στο Βερολίνο το μακρινό 1884, στην πρώτη διεθνή διάσκεψη που ασχολήθηκε αποκλειστικά με αποικιοκρατικά θέματα. Οι αποικιοκράτες μοίρασαν την αφρικανική ήπειρο, χωρίς τη συμμετοχή Αφρικανών. Πήραν τον χάρτη μπροστά τους οι Βρετανοί, οι Γάλλοι, οι Γερμανοί, οι Ισπανοί, οι Πορτογάλοι και οι Βέλγοι αποικιοκράτες και μοίρασαν τα ιμάτια της αφρικανικής ηπείρου με μοναδικό γνώμονα τα δικά τους συμφέροντα. Έκτοτε, σε τούτα τα παράλογα σύνορα χύθηκε άφθονο αίμα. Αυτές οι παράλογες γραμμές στον χάρτη της αφρικανικής ηπείρου παραβιάστηκαν επανειλημμένως ένθεν κακείθεν, αφού ουδέποτε αντιστοιχούσαν σε συγκεκριμένες οικονομικές και πολιτικές συνθήκες που επικρατούσαν μεταξύ των χωρών της Αφρικής.

Από το περασμένο Σάββατο στο πλαίσιο της επιχείρησης «Αυγή της Οδύσσειας» οι Αμερικανοί, οι Βρετανοί, οι Γάλλοι, οι Καναδοί, οι Ιταλοί και από την Κυριακή το Βέλγιο και το Κατάρ βομβαρδίζουν ανελέητα τη Λιβύη υποστηρίζοντας ότι μοναδικός τους στόχος είναι να κατατροπώσουν τον τύραννο Μουαμάρ Καντάφι και να απελευθερώσουν τον λαό της Λιβύης από τους δυνάστες του. Τα κίνητρά τους, λένε, είναι ανθρωπιστικά. Όχι, δεν ενδιαφέρονται για πετρέλαια και σφαίρες επιρροής, αλλά μοναχά για τους Λίβυους.

Άλλωστε, ουδέποτε δήλωσαν ότι στόχος τους ήταν οι λεηλασίες και οι σφαγές. Ανέκαθεν, τα κίνητρά τους σε επίπεδο διακηρύξεων και εκπεφρασμένων προθέσεων ήταν ανθρωπιστικά. Στο μεταξύ, οι κατασκευαστικές εταιρίες έχουν έτοιμα τα σχέδια για την ανοικοδόμηση πάνω στα ερείπια. Για τον άνθρωπο. Πάντα.

Νίκος Σπιτσέρης