Τα λουκέτα δεν είναι η απάντηση

Η αγορά, όλη η αγορά, βρίσκεται σε πόλεμο. Δέχεται καθημερινά σαρωτικές επιθέσεις από τις δυνάμεις του επελαύνοντος νεοφιλελευθερισμού σε όλα τα επίπεδα. Οι άνθρωποί της άλλο δεν μπορούν να κάνουν από το να αμύνονται υπέρ βωμών και εστιών. Από μήνα σε μήνα, όσο αυξάνονται οι άνεργοι και μειώνονται οι αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων, μειώνονται οι καταναλωτές και η αγοραστική τους δύναμη. Μα δεν είναι μόνον αυτό. Είναι η ακρίβεια λόγω της ξέφρενης κούρσας της τιμής των καυσίμων και οι στρεβλώσεις της αγοράς που κρατούν σταθερά υψηλό το λειτουργικό κόστος και η εξίσωση του μνημονίου. Μια εξίσωση με πολλές μεταβλητές, που αλλάζουν συνεχώς και καθιστούν τη λύση του πραγματικά πολύ μεγάλου δημοσιονομικού αδιεξόδου αδύνατη. Τόσο, που πια να λιγοστεύουν κάθε μέρα που περνά αυτοί που θεωρούσαν ότι είναι μια κάποια λύση. Δεν είναι. Ούτε σε τούτο προσδοκούσαν οι εμπνευστές του.

Σε τέτοιες συνθήκες, ενώ ο πόλεμος μαίνεται σε όλα τα μέτωπα και καθημερινά ο κατάλογος των θυμάτων μακραίνει είναι καταφανώς παράλογο να κλείνουν μαγαζιά, κάθε είδους μαγαζιά, με τους νόμους και τους κανονισμούς που ίσχυαν πριν ξεσπάσει ο πόλεμος. Έτσι γίνεται πάντα σε τέτοιες έκτακτες περιπτώσεις. Άρα αυτό που πρέπει να διεκδικήσουν οι επαγγελματίες καφέ μπαρ και καταστημάτων εστίασης, η κεφαλή των οποίων ζητείται επί πίνακι, είναι να αλλάξει πάραυτα ο νόμος. Να προσαρμοστεί στο έκτακτο της περίστασης.

Από την πλευρά της η Πολιτεία, αφού προσαρμόσει τη νομοθεσία στα νέα δεδομένα, οφείλει να θέσει ένα πλαίσιο κανόνων ορθής λειτουργίας το οποίο δεν θα γίνεται λάστιχο ανάλογα με τις επεκτατικές διαθέσεις κάθε επιχειρηματία καφέ μπαρ, που προτιμά συνειδητά να υποπέσει σε παραβάσεις αυξάνοντας για παράδειγμα αυθαίρετα τον αριθμό των τραπεζοκαθισμάτων, έχοντας προηγουμένως υπολογίσει με χαρτί και μολύβι ότι τον συμφέρει να πληρώσει τα πρόστιμα που θα του επιβληθούν.

Σε τούτους τους καιρούς η απάντηση δεν μπορεί να είναι τα λουκέτα. Η κρίση μπορεί να γίνει ευκαιρία για να μπει μια τάξη στη λειτουργία των καφέ μπαρ, μα μπορεί και να γίνει λαιμητόμος. Η επιλογή είναι υπόθεση της Πολιτείας. Η πίεση που πρέπει να ασκηθεί προς την κατεύθυνση της σωστής επιλογής, υπόθεση των επιχειρηματιών.

Νίκος Σπιτσέρης