Έλλειμμα ανθρωπιάς

Ουδείς μπορεί στα σοβαρά να κατηγορήσει τον δήμαρχο Καβάλας Κωστή Σιμιτσή γιατί δεν έδωσε δουλειά στον Λάζαρο Παπαδόπουλο που κάνει απεργία πείνας στην κεντρική πλατεία της Καβάλας μαζί με τη γυναίκα του από την περασμένη Παρασκευή διεκδικώντας το δικαίωμά του στη δουλειά. Δεν είναι μαγαζί του δημάρχου ο δήμος για να μπορεί να βολεύει όποιον ζητά δουλειά. Εύλογη μέχρις ενός σημείου είναι και η απόσταση που κρατά ο δήμαρχος από τα τεκταινόμενα, φοβούμενος ενδεχομένως μην συρρεύσουν στην πλατεία και άλλοι άνεργοι εάν διαπιστώσουν ότι η απεργία πείνας αποδίδει. Ακούγεται κυνικό, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Οι άνεργοι είναι πολλοί, πάρα πολλοί, ο δήμος δεν μπορεί αντικειμενικά να τους βρει δουλειά και είναι εύλογο το ζήτημα των ανέργων πείνας στην κεντρική πλατεία να αντιμετωπίζεται προσεκτικά από τη δημοτική Αρχή.

Όπως όμως σωστά επισήμανε χθες ο επικεφαλής της Συμπαράταξης Πολιτών Άρης Βέρρος τούτο δεν δικαιολογεί την αδιαφορία με την οποία αντιμετωπίζουν το συμβάν οι κοινωνικές υπηρεσίες του δήμου. Ο δήμαρχος ως πολιτικό πρόσωπο μπορεί να είναι όσο προσεκτικός θέλει ή φρονεί πως αρμόζει στην περίσταση, αλλά οι κοινωνικές υπηρεσίες του δήμου υπάρχουν για να προστρέχουν στον πάσχοντα συνάνθρωπο. Οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορεί να ξεκίνησαν απεργία πείνας επειδή δεν είχαν τίποτα καλύτερο να κάνουν. Προφανώς ήρθαν σε απόλυτο αδιέξοδο σε μια συγκυρία εξαιρετικά αρνητική και δύσκολη και είναι βέβαιο πως έχουν το δικαίωμα να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους στη δουλειά και στη ζωή.

Αυτό όμως που είναι ανεπίτρεπτο είναι η κυνικότητα με την οποία αντιμετωπίστηκαν από την Ελληνική Αστυνομία, τη Δημοτική Αστυνομία και τη Δικαιοσύνη. Τους έσυραν στο τμήμα, τους πήραν αποτυπώματα, τους φωτογράφισαν τηρώντας ευλαβικά όλη τη διαδικασία εξευτελισμού, ενώ όταν επέστρεψαν στην πλατεία διαπίστωσαν ότι το αντίσκηνο που έβαλαν στην πλατεία είχε κατασχεθεί. Είναι βέβαιο πως τα ζητήματα αυτά απαιτούν προσεκτικούς χειρισμούς. Είναι επίσης βέβαιο ότι δεν μπορεί καθένας να στήνει αντίσκηνο στην κεντρική πλατεία.

Αλλά είναι κυνικό, απαράδεκτο, απάνθρωπο να αντιμετωπίζονται οι άνθρωποι αυτοί με τόση αναλγησία. Τα δύσκολα προβλήματα απαιτούν σύνθετες λύσεις, που σε περιπτώσεις σαν και τούτη πρέπει να έχουν κοινό παρονομαστή την ανθρωπιά. Που δεν μπορεί να λείπει από την αυτοδιοίκηση, ιδίως σε τόσο δύσκολους καιρούς.

Νίκος Σπιτσέρης