Στο πλέον εμφαντικό παράδειγμα της θεωρίας του χάους, σύμφωνα με το οποίο το πέταγμα μιας πεταλούδας στην Βραζιλία, μπορεί να προκαλέσει τυφώνα στην Ιαπωνία, παραπέμπει η περίπτωση της απαγόρευσης του DDT. Τέσσερις δεκαετίες μετά από την επιτυχία των οικολόγων ακτιβιστών, το θέμα έρχεται στην επικαιρότητα με τη βαρύτατη κατηγορία ότι οι οικολογικές ευαισθησίες των χορτάτων Αμερικανών και Ευρωπαίων σκοτώνουν ένα παιδί κάθε 45 δευτερόλεπτα από μαλάρια στην Αφρική. Η υπόθεση έχει ως εξής. Το DDT απαγορεύτηκε το 1972 στην Αμερική μετά από μακρόχρονους αγώνες μιας ομάδας δικηγόρων και επιστημόνων που είχαν συγκροτήσει το EDF (Environmental Defense Fund). Το δικαστήριο δέχθηκε ότι το εντομοκτόνο που τότε μονοπωλούσε την αγορά δηλητηριάζει την άγρια φύση και τον άνθρωπο. Μάλιστα, βαρύνοντα ρόλο στην απόφαση εκείνη έπαιξε η παρατήρηση επιστημόνων ότι τα αυγά γερακιών και άλλων άγριων πουλιών της Καλιφόρνιας, στα οποία ανιχνευόταν DDT σε αυξημένα επίπεδα, είχαν συχνά πιο λεπτό τσόφλι. Ακολούθησε ομοβροντία απαγορεύσεων και σταδιακή αποκαθήλωση του DDT, σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες. Η βιομηχανία στράφηκε στην ανακάλυψη εναλλακτικών (και ακριβότερων) λύσεων.
Το 2006 ο συγγραφέας Michael Crichton στο βιβλίο του, "Κράτος του φόβου", που γνώρισε πολύ μεγάλη εμπορική επιτυχία υποστήριξε ότι "η απαγόρευση του DDT σκότωσε περισσότερους ανθρώπους από τον Χίτλερ". Υποστήριξε ότι εξαιτίας της απαγόρευσης του πλέον αποτελεσματικού και φτηνού εντομοκτόνου για την αντιμετώπισης της ελονοσίας και όχι μόνον κάθε χρόνο πεθαίνουν δύο εκατομμύρια άνθρωποι, συνήθως παιδιά. Μα δεν είναι μόνο ο Crichton. Ο Ιάπωνας γιατρός και ειδικός στη δημόσια υγεία Arata Kochi, διευθυντής του προγράμματος κατά της ελονοσίας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, εκλιπαρεί τους πλούσιους ακτιβιστές της οικολογίας: "Βοηθήστε να σώσουμε τα μωρά της Αφρικής, όπως βοηθάτε να σωθεί το περιβάλλον". Ο Robert Gwadz, του National Institute of Health, στις ΗΠΑ ανέλαβε να κάνει τον επίσημο μακάβριο απολογισμό του οικολογικού ακτιβισμού: "Η απαγόρευση του DDT μπορεί να έχει σκοτώσει 20 εκατομμύρια παιδιά".
Το μεγάλο πλεονέκτημα του DDT είναι ότι είναι φτηνό και το πλέον αποτελεσματικό ιδίως στους οικιακούς ψεκασμούς. Αλλά οι φτωχές χώρες δεν έχουν τη δυνατότητα να κάνουν ψεκασμούς δίχως τη βοήθεια των δυτικών, που δεν τολμούν να επιδοτήσουν την αγορά DDT, υπό τον φόβο των αντιδράσεων του οικολογικού κινήματος.
Νίκος Σπιτσέρης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου