Σε τούτη την εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο για το μέλλον του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας είναι απολύτως απαραίτητο να διασφαλιστεί πάση θυσία η ύπαρξή του. Να περάσει από το Δημοτικό Συμβούλιο πριν την 1η Ιουλίου η προγραμματική σύμβαση με το υπουργείο προκειμένου να διασφαλιστούν ακόμα και αυτά τα λίγα ψιχία των 155.000 ευρώ, που είναι βέβαιο ότι δεν αρκούν για να διασφαλίσουν στοιχειωδώς την ομαλή του λειτουργία. Αλλωστε, ούτε τα 200.000 ευρώ που επρόκειτο να δοθούν από το υπουργείο Πολιτισμού θα ήταν αρκετά. Αλλά σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία πρέπει να διασφαλιστούν πάση θυσία, όσα διαθέσιμα κονδύλια υπάρχουν. Το ζητούμενο είναι το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας να συνεχίσει να λειτουργεί έστω με τεχνητές αναπνοές. Εστω φυτοζωώντας. Ετσι, που όταν κάποια στιγμή περάσει η μπόρα να υπάρχει στην Καβάλα αυτό το "σπίτι" του θεάτρου. Μια εστία με λίγους επαγγελματίες, που θα μπορούν να συνεχίσουν να ασχολούνται με το θέατρο. Να στηρίζουν με το βεστιάριο του ΔΗΠΕΘΕ τις μαθητικές και γενικότερα τις ερασιτεχνικές παραστάσεις. Να κρατούν ανοιχτό το "μαγαζί". Για μια δυο-καλές παραστάσεις το χρόνο.
Υπάρχουν άνθρωποι του χώρου, που διαφωνούν οριζοντίως και καθέτως. Πιστεύουν ότι τούτες οι μεσοβέζικες καταστάσεις δεν αφορούν παρά ελάχιστους και εν τέλει αποπροσανατολίζουν αφού "η τέχνη ή είναι τέχνη ή είναι σκατά" κατά τον αφορισμό του σπουδαίου Ουρουγουανού συγγραφέα και δημοσιογράφου Εδουάρδο Γκαλεάνο. Χρήσιμες φωνές που δεν επιτρέπουν τον εφησυχασμό και τον συμβιβασμό με τη μετριότητα. Κρατούν σε εγρήγορση όσους ασχολούνται με το ΔΗΠΕΘΕ και τους υποχρεώνουν να κρατούν όσο γίνεται ψηλότερα τον πήχυ με αλχημείες έστω, αφού είναι βέβαιο ότι χωρίς χρήματα δεν μπορείς να κάνεις πολιτισμό.
Αλλά η πολιτική απόφαση που καλείται να πάρει άμεσα το Δημοτικό Συμβούλιο Καβάλας είναι δεδομένη. Το ζήτημα εν προκειμένω δεν είναι -δυστυχώς- η ποιότητα των παραστάσεων, δεν μπορεί να είναι υπό τέτοιες συνθήκες, αλλά η επιβίωση αυτού του μοντέλου των περιφερειακών θεάτρων, που πράγματι μπορεί να μην απέδωσαν αυτά που ενδεχομένως αναμενόταν, αλλά πρόσφεραν στην αποκέντρωση της θεατρικής παραγωγής. Κράτησαν τους θεατρόφιλους της επαρχίας "ζεστούς" χειμώνα-καλοκαίρι.
Δεν είναι λίγο. Είναι βέβαιο ότι απαιτούνται μεγάλες αλλαγές στο μοντέλο λειτουργίας και κυρίως χρήματα, αλλά αλλαγές επιδέχεται μόνο ένα μοντέλο, που βρίσκεται σε λειτουργία. Όταν πια αποσυρθεί είναι πολύ αργά για αλλαγές.
Νίκος Σπιτσέρης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου