Η προσπάθεια δεν αρκεί

Η αλλαγή ρόλων μεταξύ συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης έχει παραδοσιακά τις δυσκολίες της. Διόλου άδικα, μετά τη νίκη της Ν.Δ. το 2004 οι μεν κατηγορούσαν τους δε ότι δεν έχουν εμπεδώσει το νέο τους ρόλο. Οι μεν Πασόκοι ομιλούσαν θαρρείς και συνέχιζαν να κυβερνούν, συνηθισμένοι να βρίσκονται στην εξουσία ανελλιπώς από το 1993, ενώ οι Νεοδημοκράτες επέμεναν να κάνουν ρεπορτάζ, ήτοι να περιγράφουν την πραγματικότητα, όπως εύστοχα είχε επισημάνει η βουλευτής Μαρία Δαμανάκη. Τηρουμένων των αναλογιών έχουμε επανάληψη του ίδιου σκηνικού, με ρόλους αντεστραμμένους, αν και οι Νεοδημοκράτες δείχνουν να συνήθισαν πολύ γρήγορα το κοστούμι, που περισσότερο τους ταιριάζει. Αλλωστε, ουδέποτε πήραν στα σοβαρά το ρόλο του κυβερνητικού, με τα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα και για τη χώρα και για το κόμμα τους.

Από αυτή μεταβατική φάση φαίνεται ότι περνούν οι τρεις βουλευτές Καβάλας του ΠΑΣΟΚ, όπως προκύπτει από τον απολογισμό της δράσης τους για τις πρώτες 100 ημέρες της κυβέρνησης. Απαρίθμησαν επαφές, συναντήσεις, παρεμβάσεις, ομιλίες, συμμετοχές σε επιτροπές, αλλά για την ταμπακέρα ελάχιστα. Δεν μίλησαν δηλαδή για τις συγκεκριμένες παρεμβάσεις που έκαναν και τα αποτελέσματά τους. Απτά. Χειροπιαστά. Ετσι, που ο ψηφοφόρος να αντιλαμβάνεται πολύ συγκεκριμένα τι έπραξαν, ώστε να τιμήσει αυτούς που αποδείχθηκαν αξιόπιστοι και να αποδοκιμάσει όσους δεν τήρησαν τους προεκλογικούς τους λόγους. Δύο ήταν οι εξαιρέσεις στον κανόνα της αοριστολογίας, που χαρακτήριζε τον πρώτο απολογισμό του έργου τους. Η παρέμβαση του Μιχάλη Τιμοσίδη προκειμένου να ξεμπλοκάρει η υπόθεση της μεταφοράς του Δικαστικού Μεγάρου και η μεσολάβηση του Σάββα Εμινίδη για την τηλεοπτική κάλυψη των αγώνων της ομάδας μπάσκετ της Ενωσης Καβάλας.

Θα ήταν κατάφωρα άδικο να επιχειρήσει κανείς να μηδενίσει τις προσπάθειες που αναμφιβόλως καταβάλλουν οι κυβερνητικοί βουλευτές. Δεν έχουμε λόγο να αμφιβάλλουμε ότι μπορεί να έχουν ήδη λιώσει το πρώτο ζευγάρι παπούτσια ανεβοκατεβαίνοντας τις σκάλες υπουργείων και υπηρεσιών, διεκδικώντας την επίλυση προβλημάτων του νομού Καβάλας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι προσπαθούν και για τη συνέχιση του μέτρου επιδότησης του κόστους εργασίας κατά 12% και για τη μεταφορά του νοσοκομείου και για το χάλι της ακτοπλοϊκής σύνδεσης της Θάσου με την Καβάλα, όπως και για άλλα σημαντικά προβλήματα του τόπου.

Μόνο που πρέπει άμεσα να αντιληφθούν ότι στην περίπτωσή τους δεν αρκεί η προσπάθεια. Το αποτέλεσμα είναι που μετράει. Βάσει αυτού θα κριθούν και όχι από τις φιλότιμες μεν, αναποτελεσματικές δε, παρεμβάσεις τους.

Ναι μεν θα ήταν άδικο να κριθούν μέσα στις πρώτες 100 μέρες, αλλά είναι βέβαιο πως με αυτό το κριτήριο θα κριθούν όταν έρθει εκείνη η στιγμή. Τότε, που θα είναι υποχρεωμένοι να μιλήσουν πολύ συγκεκριμένα. Να πουν τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη.

Νίκος Σπιτσέρης