Το χαμένο παιχνίδι του Ομπάμα

«Με την ομιλία του για την κατάσταση του Έθνους, ο πρόεδρος Ομπάμα δεν θα θέσει σε κίνδυνο την προβολή της πρεμιέρας του τελευταίου κύκλου του “Lost”»... Όχι δεν είναι ανέκδοτο. Ανακοινώθηκε, σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας "ΤΑ ΝΕΑ" με τον πλέον επίσημο τρόπο από τον εκπρόσωπο του Λευκού Οίκου Ρόμπερτ Γκιμπς. Ο κατά τα άλλα πανίσχυρος «πλανητάρχης» Μπάρακ Ομπάμα, ο πολιτικός που διαφεντεύει τις τύχες της υπερδύναμης δεν τόλμησε να τα βάλει με τα εκατομμύρια τηλεθεατών που παρακολουθούν το «Lost», οι οποίοι μέσω Τwitter και Facebook εξεγέρθηκαν μπροστά στην πιθανότητα να αναβληθεί έστω και για λίγες ημέρες η πολυαναμενόμενη πρεμιέρα των δυο πρώτων επεισοδίων του έκτου και τελευταίου κύκλου της δημοφιλούς τηλεοπτικής σειράς. Αλλά το χειρότερο για τους πολιτικούς της τηλεοπτικής μας εποχής είναι ότι δεν πρόκειται για την πρώτη αναβολή της «βαρυσήμαντης» ομιλίας του αμερικανού προέδρου. Η πρώτη ημερομηνία για την ομιλία ήταν η 26η Ιανουαρίου, αλλά τότε μεταδίδεται το τάλεντ σόου «Αmerican Ιdol», το νούμερο ένα ριάλιτι στις ΗΠΑ. Επειδή ο ανταγωνισμός θα ήταν μεγάλος, αναβλήθηκε για μία εβδομάδα μετά, έπεσε όμως πάνω στην πρεμιέρα του «Lost» και πήρε άλλη μία αναβολή!

Μέχρι τώρα ήταν τα κανάλια που προσάρμοζαν το πρόγραμμά τους σε τέτοιες περιπτώσεις. Πλέον, οι πολιτικοί νέας κοπής τύπου Ομπάμα, πρότυπο και για τους περισσότερους πρωταγωνιστές της ελληνικής πολιτικής σκηνής, προσαρμόζουν το πρόγραμμά τους στο πρόγραμμα των καναλιών. Όχι, δεν πρόκειται για ευελιξία. Είναι ένα συντριπτικό χτύπημα στην αξιοπιστία των πολιτικών, που συν τω χρόνω κατάντησαν άλλοτε πρωταγωνιστές και άλλοτε κομπάρσοι του τηλεοπτικού φακού. Ο αδιαφιλονίκητος πρωταγωνιστής του φακού προεκλογικά Μπάρακ Ομπάμα υποχώρησε προ της μεγαλύτερης δημοφιλίας του “Lost”. Ομολογώντας ότι άλλο δεν είναι από ένα τηλεοπτικό προϊόν. Αναλώσιμο, όπως όλα τα άλλα.

Κίνηση αδιανόητη για τους πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής λίγα χρόνια πριν. Πιθανότητα, που ούτε θα περνούσε από το μυαλό πολιτικών ηγετών όπως ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Φρανσουά Μιτεράν ή ο Χέλμουτ Κολ.

Αλλά τότε υπήρχαν ηγέτες πολιτικοί. Σήμερα κοντεύουμε να μπερδέψουμε τον ηγέτη με το νέο αποσμητικό.

Νίκος Σπιτσέρης