Μάχες οπισθοφυλακής

Η χώρα δεν βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, αλλά κατρακυλάει στα πρανή και αναζητά ένα κλαδάκι κάπου να σκαλώσει, οι φονταμενταλιστές των αγορών αδιαφορούν παγερά όχι μόνο για την τύχη της Ελλάδας, αλλά και για την τύχη της Ευρώπης, και μεις εδώ ανάγουμε σε μείζον ζήτημα το πιθανό κλείσιμο των ΔΟΥ Ελευθερούπολης και Χρυσούπολης. Όχι με επιχειρήματα ουσίας όπως για παράδειγμα ότι δεν πρέπει να κλείσουν πριν την κατάργηση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, αλλά με πατριωτικές κορώνες καφενειακού επιπέδου σαν και αυτή του πρώην δημάρχου Ελευθερούπολης Γιάννη Φιλόσογλου, που δήλωσε ότι αν αυτός ήταν δήμαρχος δεν θα το επέτρεπε με τον τσαμπουκά του. Ευτυχώς που βρέθηκε ο Κώστας Γάκης να αντιτάξει τη φωνή της λογικής, επισημαίνοντας το αυτονόητο. Εν τέλει, εφόσον καταργηθεί ο Κώδικας και μειωθεί η χαρτούρα, η κατάργηση της υπηρεσίας δεν μπορεί να αφορά παρά μόνο τους υπαλλήλους της υπηρεσίας και τους συγγενείς τους.

Αλλά στο μεταξύ, αυτή η χώρα δεν έχει καμμία απολύτως ελπίδα ανάκαμψης όσο επικρατεί ο νόμος της αδράνειας. Η λειτουργία υπηρεσιών, πανεπιστημιακών σχολών και επιστημονικών ινστιτούτων, πολύ περισσότερο ο αμυντικός σχεδιασμός της χώρας δεν μπορεί να εντάσσεται στην πολιτική της γκαρσονιέρας. Ούτε είναι δυνατόν να αντιμετωπίζεται με όρους ενός κακώς εννοούμενου πατριωτισμού, του τύπου η Ελευθερούπολη δικαιούται ΔΟΥ. Αυτό που δικαιούται η Ελευθερούπολη και οι κάτοικοί της είναι ευκαιρίες υπέρβασης της σημερινής ζοφερής κατάστασης που βιώνουν. Διασφάλιση και επέκταση των κοινωνικών δομών. Ανάπτυξη της Ελευθερούπολης και του κάμπου ώστε να τονωθεί η αγορά. Εάν με βάση αυτή τη λογική αύριο επιλεγεί η Ελευθερούπολη ως έδρα ενός παγκόσμιου οργανισμού, τότε έχει καλώς. Εάν με βάση την ίδια λογική, η ΔΟΥ πρέπει να κλείσει γιατί απλώς δεν χρειάζεται, τότε να κλείσει.

Αρκετά με τις μάχες οπισθοφυλακής, στις οποίες διακρίνονται τα πολιτευτάκια με μόνο στόχο να χαϊδέψουν τα αυτιά των ψηφοφόρων. Αυτή η χώρα πρέπει να αλλάξει γιατί μόνο έτσι μπορεί να έχει προοπτική. Όχι μόνο γιατί εδώ που φτάσαμε το επιβάλλουν οι δανειστές. Αλλά γιατί δεν γίνεται διαφορετικά.

Νίκος Σπιτσέρης