Υπουργικό χιούμορ

Μου αρέσει ο Ευριπίδης Στυλιανίδης γιατί έχει χιούμορ. Τόσα χρόνια τον παρατηρούσα κι άλλα έβλεπα. Έβλεπα ένα μάτι αχόρταγο για εξουσία. Μια σιγουριά για τον εαυτό του και τον τρόπο αντιμετώπισης των προβλημάτων, που διακρίνει δυο κατηγορίες ανθρώπων: Τους εντελώς ηλίθιους και τους αμετροεπείς επιβήτορες της εξουσίας. Ο Στυλιανίδης είναι έξυπνος οπότε αυτομάτως κατατάσσεται στη δεύτερη κατηγορία. Ώσπου ήρθε αυτή η εγκύκλιος για την αναθεώρηση του Καλλικράτη να ανατρέψει άρδην την εικόνα του ανδρός. Όχι, ο Στυλιανίδης δεν είναι άλλος ένας μανικός επιβήτορας της εξουσίας (χωρίς τούτο να αποκλείει αυτή την ιδιότητα), αλλά ένας τύπος με αίσθηση του χιούμορ. Δεν αραδιάζει ανέκδοτα στη σειρά στηριγμένος στη φοβερή του μνήμη, αλλά έχει ένα χιούμορ φλεγματικό. Βρετανικό. Πετάει την ατάκα ασυγκίνητος και συνεχίζει να μιλά ωσάν να μη συνέβη τίποτα.

Ό,τι δηλαδή έπραξε με την εγκύκλιο περί τις αλλαγές στον Καλλικράτη. Πέταξε έτσι ξαφνικά μια αναφορά περί ενδεχόμενων αλλαγών χωροταξικής υφής και ωσάν να μη συνέβη τίποτα συνέχισε να αραδιάζει την υπόλοιπη διαταγή προς τους υπηκόους του. Έτσι απλά. Χωρίς να σκάσει χαμόγελο. Γιατί άραγε; Θαρρείτε πως μόνος αυτός σε όλη τη χώρα, αντιλαμβάνεται ότι το πρόβλημα της αυτοδιοίκησης είναι η επαναχάραξη των συνοριακών γραμμών μεταξύ των δήμων και όχι ότι βρίσκονται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας; Όχι. Ξέρει καλά ο υπουργός τι συμβαίνει. Άρα; Άρα έχει αίσθηση του χιούμορ σε συνδυασμό με μια σκανταλιάρικη διάθεση, που παραπέμπει σε εκείνους τους αθόρυβους μαθητές, που ήταν πάντα η πέτρα του σκανδάλου, αλλά οι ίδιοι ουδέποτε βρίσκονταν εκτεθειμένοι. Πετούσαν την ατάκα και μετά κάθονταν σοβαροί σοβαροί στη θέση τους παρακολουθώντας με προσήλωση τάχατες τη διδασκαλία.

Έτσι και ο υπουργός. Αντί να δώσει εξηγήσεις στους αιρετούς της αυτοδιοίκησης για τον Γολγοθά που περνούν, αντί να δεσμευτεί ότι η αρμοδιότητα των σχολείων –τουλάχιστον αυτή- θα συνοδευτεί με τους απαραίτητους για τη λειτουργία τους πόρους, θέτει θέμα χωροταξικό. Ξύνει συνειδητά την πληγή, που ξέρει καλά ότι αιμορραγεί από άκρου σε άκρο σε όλη την επικράτεια και περιμένει να ξεσπάσει ένα κύμα διεκδικήσεων και επανακαθορισμού ορίων μεταξύ των δήμων. Σαν να τον βλέπω αραχτό στο γραφείο του να γελάει σαρδόνια κοιτώντας τον χάρτη της αυτοδιοίκησης.

Νίκος Σπιτσέρης