Οι ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ

Είναι πράγματι θλιβερό να παρακολουθεί κανείς στελέχη του Συνασπισμού σαν τον Δημήτρη Παπαδημούλη και τον Γιάννη Μπαλάφα να προσπαθούν να απαλύνουν τη δεινή επικοινωνιακή ήττα που υπέστη ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκδηλώσεις της παρέλασης της 28ης Οκτωβρίου. Λένε, και δεν έχουν άδικο, ότι τα παρατράγουδα στη Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις έγιναν η αφορμή για να φορτωθούν τα πάντα στην πλάτη του ΣΥΡΙΖΑ. Είπαν και όπως απεδείχθη είχαν απόλυτο δίκιο ότι η άνανδρη επίθεση κατά του βουλευτή Κιλκίς του ΠΑΣΟΚ Χρήστου Μαγκούφη έγινε από στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και όχι από μέλος του ΣΥΡΙΖΑ όπως αρχικά είχε ειπωθεί. Λένε πως οι διαμαρτυρίες κατά της χρεοκοπημένης κυβερνητικής πολιτικής είναι απότοκος του δίκαιου θυμού των Ελλήνων πολιτών. Δεν έχουν άδικο. Αλλά παραλείπουν να αναφερθούν στην αρχική ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για τα γεγονότα της Θεσσαλονίκης, που μέσα στην πρεμούρα της γενικής εφόδου κατά της κυβέρνησης και της πολιτικής του μνημονίου δεν φρόντισε να πάρει αποστάσεις από τη θρησκευτική ακροδεξιά και τους «φίλους εφέδρους καταδρομέων», που διακρίθηκαν στα επεισόδια.

Η αρχική ανακοίνωση έκανε λόγο για «αυθόρμητη λαϊκή εκδήλωση ιερής αγανάκτησης και οργής αντάξια των καλύτερων αγωνιστικών παραδόσεων του λαού μας για εθνική αξιοπρέπεια, κοινωνική δικαιοσύνη και δημοκρατία». Ετσι, χωρίς άλλες διευκρινίσεις. Χωρίς να επιχειρείται κανείς διαχωρισμός από τις επιθέσεις κατά του προέδρου της Δημοκρατίας. Δεν ήταν η πρώτη φορά.

Στον ΣΥΡΙΖΑ παραλείπουν συστηματικά να διαχωρίσουν τη σκληρή κριτική κατά της όντως χρεοκοπημένης κυβερνητικής πολιτικής από τις αήθεις επιθέσεις κατά των βουλευτών και των υπουργών της κυβέρνησης συλλήβδην. Αλλά σε τούτη τη συγκυρία, την τόσο κρίσιμη, είναι που πρέπει τα πράγματα να ειπωθούν με το όνομά τους. Είναι απολύτως φυσικό να αισθάνονται προδομένοι από την κυβερνητική πολιτική ιδίως αυτοί που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ. Αλλά αυτό δεν μπορεί σε καμμία περίπτωση να δικαιολογήσει την κατηγορία του «προδότη» κατά του Κάρολου Παπούλια και ως προσώπου και ως θεσμού. Είναι διαφορετικό να ζητάς να γίνουν το συντομότερο δυνατόν εκλογές γιατί είναι πια δεδομένη η αναντιστοιχία λαϊκής βούλησης και κυβερνητικής πλειοψηφίας και είναι διαφορετικό να θεωρείς ήσσονος σημασίας τις προσωπικές επιθέσεις κατά του Δημήτρη Παπουτσή, του Μιχάλη Τιμοσίδη ή του Κωστή Σιμιτσή. Ο οργισμένος πολίτης μπορεί να υπερβάλλει. Τα κόμματα, που πέραν των πολιτικών που εκφράζουν είναι οι στυλοβάτες του δημοκρατικού πολιτεύματος, οφείλουν ψύχραιμα να αποτιμούν τα γεγονότα.