Αλλαγές συσχετισμών

Οι εκλογές που έγιναν προ ημερών στο σωματείο των εργαζομένων στον ΟΑΕΔ της Καβάλας είναι ένα ελάχιστο, αλλά απτό δείγμα των πολύ μεγάλων αλλαγών που συντελούνται στη βάση της κοινωνίας και αποτυπώνονται στις δημοσκοπήσεις των τελευταίων μηνών. Ένας ανεξάρτητος συνδυασμός αντί της πανίσχυρης διαχρονικά ΠΑΣΚΕ πήρε την πρώτη θέση και στις εκλογές για την ανάδειξη νέας διοίκησης όπου κατέλαβε 3 έδρες, έναντι 2 εδρών της ΔΑΚΕ και 2 της ΠΑΣΚΕ (4 ΠΑΣΚΕ, 3 ΔΑΚΕ στις περασμένες εκλογές), αλλά και στους αντιπροσώπους για την Ομοσπονδία όπου κατέλαβε 4 έδρες έναντι 2 της ΠΑΣΚΕ και 1 της ΔΑΚΕ. Δεν πρόκειται για δημοσκόπηση, οι τάσεις της οποίας μπορεί εν τέλει να καταγραφούν στον έναν ή στον άλλο βαθμό στην κάλπη. Είναι αποτέλεσμα δεδομένο, που αποτελεί ισχυρό χαστούκι και στις δύο συνδικαλιστικές παρατάξεις που πρόσκεινται στα δύο μεγάλα κόμματα.

Δεν είναι πια μόνον οι δημοσκοπήσεις που αποτυπώνουν την κρίση ταυτότητας του απόλυτα κυρίαρχου διπολισμού από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Είναι παραδείγματα σαν και αυτό, που εμπεριέχουν και ένα ιδιαζόντως σημαντικό ποιοτικό στοιχείο. Μέχρι σήμερα, η άνοδος και η κάθοδος της εκλογικής επιρροής του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. αντικατοπτρίζονταν στους συσχετισμούς στον συνδικαλιστικό χώρο κατά το μάλλον ή ήττον, αλλά τούτο δεν έθετε ποτέ υπό αμφισβήτηση το απόλυτο της κυριαρχίας τους. Μάλιστα, σε ορισμένους χώρους, οι αρχαιρεσίες στα σωματεία πήγαιναν κόντρα στις γενικότερες τάσεις, εξαιτίας της ιδιαιτερότητας τους και του πολύ σημαντικού παράγοντα των διαπροσωπικών σχέσεων. Είναι ίσως η πρώτη φορά, που η απόρριψη των δυο μεγάλων κομμάτων εκφράζεται τόσο εμφαντικά σε έναν εργασιακό χώρο.

Ένα άλλο εξίσου σημαντικό στοιχείο είναι ότι η αποσύνθεση του ΠΑΣΟΚ και της ΠΑΣΚΕ στον συγκεκριμένο χώρο δεν ισχυροποιεί τις άλλες υφιστάμενες συνδικαλιστικές παρατάξεις. Όσοι διαφοροποιούνται δεν αναζητούν νέα συνδικαλιστική στέγη, αλλά προτιμούν να φτιάξουν μια καινούργια από την αρχή. Με υλικά της επιλογής τους. Αυτό που μένει να αποδειχθεί είναι αν ετούτη η τάση που αποτυπώθηκε στον συγκεκριμένο εργασιακό χώρο είναι προοίμιο του τι πρόκειται να ακολουθήσει στον χώρο του συνδικαλισμού, που όπως αποδεικνύεται πλέον αφορά ακόμα και αυτούς που μέχρι πρότινος απλά αδιαφορούσαν. Τώρα όμως αντιλαμβάνονται ότι η οργανωμένη δράση είναι ζήτημα επιβίωσης, δίχως κατά πώς φαίνεται να είναι διατεθειμένοι να χρησιμοποιήσουν παλιές δοκιμασμένες συνταγές.