Πελατειακές σχέσεις

Το πάγωμα των μετακινήσεων των δύο υπαλλήλων της Περιφερειακής Ενότητας Καβάλας (πρώην Νομαρχίας) στην έδρα της περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης κινείται αναμφιβόλως προς θετική κατεύθυνση. Όχι μόνο γιατί δεν υποβάλλει τους δυο υπαλλήλους και τις οικογένειές τους σε ταλαιπωρία και έξοδα καθημερινά, αλλά κυρίως γιατί δεν ενισχύει τον υδροκεφαλισμό της έδρας της Περιφέρειας. Μια παθογένεια, που πλήττει την Ελλάδα απ’ άκρου σ’ άκρο. Ουσιαστικά πρόκειται για την αναπαραγωγή του αθηνοκεντρικού μοντέλου, που άπαντες καταγγέλλουν στα λόγια, ενώ σπεύδουν να το αναπαράγουν με την πρώτη ευκαιρία. Οι Θεσσαλονικείς καταγγέλλουν το αθηνοκεντρικό κράτος, αλλά θεωρούν Βόρεια Ελλάδα τη Θεσσαλονίκη και κατά κύριο λόγο το κέντρο της. Το ίδιο συμβαίνει στον έναν ή στον άλλον βαθμό παντού. Στην Καβάλα, όπου πολλοί δεν ασχολούνται με τα χωριά, στη Θάσο όπου τείνει να γίνει κανόνας ότι ο δήμαρχος πρέπει σώνει και καλά να κατάγεται από τον Λιμένα και ούτω καθεξής.

Αυτό το καθεστώς είναι που δημιουργεί τις δίκαιες εν τέλει αντιδράσεις των πολιτών για τον ορισμό των εδρών. Ένα ζήτημα που θα έπρεπε να είναι τυπικό γίνεται μείζον εξαιτίας ετούτης της αρρωστημένης λογικής, που ναι μεν εν προκειμένω αντιμετωπίστηκε με την καλή θέληση του περιφερειάρχη Αρη Γιαννακίδη και του αντιπεριφερειάρχη Αρχέλαου Γρανά, αλλά που δεν θα έπρεπε καν να έχει τεθεί στο τραπέζι, πολλώ δε μάλλον στον 21ο αιώνα όπου οι νέες τεχνολογίες ευνοούν την αποκέντρωση. Εξάλλου, το γεγονός ότι χρειάστηκε να απασχοληθούν με το εν λόγω πρόβλημα οι κ.κ. Γιαννακίδης και Γρανάς είναι ενδεικτικό των ρυθμών στους οποίους ακόμα κινείται το ελληνικό κράτος, παρά τις βαρύγδουπες δηλώσεις του Γ. Παπανδρέου περί «ηλεκτρονικής διακυβέρνησης» και τα επικοινωνιακά τερτίπια του νυν και πρώην πρωθυπουργού μπροστά σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές και παιχνιδομηχανές.

Στην Ελλάδα του 2011 προβλήματα που θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται αυτομάτως απαιτούν συσκέψεις επί συσκέψεων και παρεμβάσεις επί παρεμβάσεων, έτσι που ο πολίτης να μην ξεχνά ούτε στιγμή ότι σε τούτη τη χώρα απαιτείται να προστρέξει στους πολιτικούς παράγοντες για τα αυτονόητα. Το πελατειακό κράτος ζει και βασιλεύει.

Νίκος Σπιτσέρης