"Ορκίζομαι στα κόκκαλα της μάνας μου"

«Ορκίζομαι στα κόκκαλα της μάνας μου και στον εγγονό μου ότι κανείς δεν με έχει πάρει τηλέφωνο τις τελευταίες μέρες. Αυτοί που αναμασούν τα περί παρασκηνίου, καλλιεργούν ένα κλίμα που το επωμίζεται όλο το μπάσκετ, γαμώ το άθλημα που κάνουμε, γαμώ».

Το ξέσπασμα ανήκει στον προπονητή Βαγγέλη Αλεξανδρή μετά τη νίκη της ομάδας μπάσκετ του Αμαρουσίου κατά της ΑΕΚ με 78-69. Δεν αφορά όμως μόνο το μπάσκετ. Ούτε μόνο τον χώρο του αθλητισμού. Μια δηλητηριασμένη, βαριά άρρωστη ατμόσφαιρα, δυσπιστίας σε όλα τα επίπεδα πλανάται πάνω από όλους τους χώρους. Όλους τους τομείς. Στον αθλητισμό, στην πολιτική, στη δημοσιογραφία, στην παιδεία, στην υγεία. Ακούει ο άλλος μια πολιτική τοποθέτηση και αντί να την αντιμετωπίσει ως τέτοια είτε συμφωνεί, είτε διαφωνεί, ψάχνει να βρει ποια ταπεινά ελατήρια οδήγησαν το πολιτικό υποκείμενο στη συγκεκριμένη επιλογή. Συμβουλεύει ο γιατρός τον ασθενή πως δεν είναι ακόμα ώρα να κάνει την χειρουργική επέμβαση και οι συγγενείς του αναρωτιούνται ποια είναι η ταρίφα του. Κάνει ένας δημοσιογράφος ένα λάθος και αντί να δεχθεί αυστηρή κριτική για το ατόπημά του, η συζήτηση πάει κατευθείαν στο «πόσα πήρε και από ποιον».

Ε, λοιπόν δεν είναι έτσι. Ούτε είναι δυνατόν να βγει τίποτα καλό από αυτό. Στην πατρίδα της διαφθοράς και της λαμογιάς υπάρχουν και βρώμικοι προπονητές και αθλητές και στημένα παιχνίδια και διεφθαρμένοι διαιτητές και αργυρώνητοι πολιτικοί, γιατροί, δάσκαλοι και δημοσιογράφοι. Αυτή η γενικευμένη διαφθορά καλλιέργησε ετούτο το νοσηρό κλίμα. Τη γενικευμένη δυσπιστία. Αλλά, επιτέλους δεν είναι όλοι διεφθαρμένοι. Ούτε επιτρέπεται όλοι να αντιμετωπίζονται ως δυνάμει διεφθαρμένοι. Έτσι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε. Σε επίπεδο αθλητισμού κινδυνεύουμε να χάσουμε μια για πάντα τη χαρά του παιχνιδιού στην υποψία ότι έχει παιχτεί στο στοίχημα. Σε επίπεδο πολιτικής την ουσία της αντιπαράθεσης για τη βελτίωση της ζωής μας. Σε επίπεδο υγείας, παρασυρόμενοι από το κλίμα παραφιλολογίας, αρνούμαστε να αποδεχθούμε ότι στα Νοσοκομεία δεν υπάρχουν μόνο αυτοί που έχουν κάνει το φακελάκι επιστήμη. Υπάρχουν πολλοί γιατροί που δουλεύουν ευσυνείδητα, τιμώντας τον όρκο του Ιπποκράτη.

Η κρίση που μαστίζει τη χώρα και σε ένα μεγάλο βαθμό οφείλεται και στο μεταπολιτευτικό πάρτι διαφθοράς και ρεμούλας είναι ευκαιρία για να ξεχωρίσουμε την ήρα από το σιτάρι. Την αντιμετώπιση της διαφθοράς, δίχως αυτό το πέπλο καχυποψίας, που καλύπτει την ομορφιά, που πρέπει να το αντιληφθούμε: Κατοικεί παντού. Σε μας απομένει να βρούμε τα κλειδιά των δωμάτων της.

Νίκος Σπιτσέρης