Το ρεπορτάζ του Σιμιτσή

Μια ατάκα του δημάρχου Καβάλας Κωστή Σιμιτσή στο facebook προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων, αρνητικών ως επί το πλείστον. Έγραψε ο δήμαρχος: «Ζούμε σε μια μεταβατική περίοδο. Χωρίς προϋπολογισμό, χωρίς χρήματα, χωρίς εργαζομένους. Προσπαθούμε να σηκώσουμε την πόλη ύστερα από τη λαίλαπα που της έτυχε (δημόσιο χρέος, σπατάλες διοικήσεων, ασυνάρτητα, σπασμωδικά και αποσπασματικά μέτρα του κράτους). Ας είμαστε αισιόδοξοι και όχι ανεδαφικοί. Μπορούμε να τα καταφέρουμε». Η κοινή συνισταμένη του συνόλου των αρνητικών σχολίων που προκλήθηκαν είναι η ουδετερότητα της τοποθέτησης. Ο Κωστής Σιμιτσής, όπως και οι περισσότεροι δήμαρχοι, περιφερειάρχες, βουλευτές προβαίνουν κατά καιρούς σε δηκτικά –και ενίοτε- εύστοχα σχόλια για το πλήρες αδιέξοδο που ζούμε ωσάν να ήταν αμέτοχοι. Με την ιδιότητα του ουδέτερου παρατηρητή, που καταγράφει ένα πρόβλημα για το οποίο ουδεμία ευθύνη έχει. Μόνο που ο κ. Σιμιτσής, όπως και το σύνολο των πολιτικών της αυτοδιοίκησης ή της κεντρικής πολιτικής σκηνής είναι και συνυπεύθυνοι για το αδιέξοδο, αλλά και –κι αυτό είναι που έχει μεγαλύτερη σημασία- υπεύθυνοι για την υπέρβασή του.

Θα μπορούσε ο κ. Σιμιτσής να αντιτάξει δικαίως ότι δεν φταίει αυτός που διοικεί τον δήμο σε μια περίοδο που η κεντρική εξουσία δεν δίνει φράγκο στους δήμους. Ότι σε τούτη τη συγκυρία οι δήμοι –όλοι οι δήμοι- είναι φορτωμένοι με προσωπικό και αρμοδιότητες που ουδέποτε είχαν. Μόνο που οι γενικές παρατηρήσεις σταματούν κάπου εδώ. Σε τούτη τη χώρα που ελάχιστοι αντιλαμβάνονται εμπράκτως την έννοια της προσωπικής ευθύνης ο κ. Σιμιτσής, όπως και οι περισσότεροι συνάδελφοί του, πιάστηκαν αδιάβαστοι. Το μεγαλύτερο πρόβλημά τους είναι η απουσία σχεδίου για την αντιμετώπιση της αντικειμενικά δύσκολης κατάστασης, που είναι υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσουν και επί της ουσίας και σε επίπεδο συμβολισμού.

Εν προκειμένω, ο Κωστής Σιμιτσής εν μέσω αυτού του απόλυτου αδιεξόδου, που δεν επιτρέπει και αυτή ακόμα την έγκαιρη διανομή του επιδόματος Πάσχα στους δικαιούχους, επιμένει κόντρα σε κάθε κανόνα λογικής στην επιλογή των δύο καλλιτεχνικών διευθυντών το καλοκαίρι, έναν για το ΔΗΠΕΘΕ και έναν για το Φεστιβάλ Φιλίππων. Μια επιμονή που σε επίπεδο συμβολισμού τον εκθέτει προσωπικά ανεπανόρθωτα.

Όσον αφορά την ουσία, ο δήμαρχος οφείλει εν μέσω αυτής της αντικειμενικά δεινής θέσης που βρίσκεται ο δήμος να παίρνει αποφάσεις δύσκολες όπως το κλείσιμο του κολυμβητηρίου, προκειμένου να κατανείμει με τον καλύτερο τρόπο τα ελάχιστα χρήματα που έχει στη διάθεσή του. Δεν το έκανε. Υποχώρησε ατάκτως μπρος στις αντιδράσεις ελλείψει σχεδίου και πολιτικής βούλησης.

Εν τέλει, η συμπεριφορά του Σιμιτσή, του Παπανδρέου, αλλά και των περισσότερων εκ των πολιτικών παραγόντων περιγράφεται με τη διαχρονική ατάκα της Μαρίας Δαμανάκη για τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, που αντί να ασχοληθεί με τα καθήκοντά του, περιέγραφε την κρισιμότητα των προβλημάτων, εξακόντιζε κατηγορίες κατά του ΠΑΣΟΚ και μετά με ήσυχη τη συνείδηση ξεσπούσε στα μεζεκλίκια του Μπαϊρακτάρη. Τότε, η κ. Δαμανάκη τον παρότρυνε να κυβερνήσει και να πάψει «να κάνει ρεπορτάζ».

Είναι πια καιρός να πάψουν να κάνουν ρεπορτάζ. Εκλέχθηκαν για να ασκήσουν συγκεκριμένα καθήκοντα και είναι υποχρεωμένοι να το πράξουν.

Νίκος Σπιτσέρης