Δίχως ελπίδα καμιά

Σε μια στοιχειωδώς σοβαρή χώρα, με πολιτικούς οργανισμούς σοβαρούς, δεκτικούς στην ταχύτητα των αλλαγών και τις ανάγκες των καιρών, το ζήτημα των περιφερειακών εκλογών του Νοεμβρίου θα βρισκόταν πια στην τελική ευθεία. Όχι μόνο θα είχαν οριστεί υποψήφιοι και θα είχαν συγκροτηθεί κατά το μεγαλύτερο μέρος τους οι συνδυασμοί που θα κατέρχονταν στις εκλογές, αλλά το κυριότερο: Θα είχαν γίνει ζυμώσεις, συζητήσεις, διάλογος για το δια ταύτα ετούτης της μεγάλης αλλαγής που θα συντελεστεί σε λίγους μήνες. Ο διάλογος αυτή την περίοδο δεν θα παρέμενε εγκλωβισμένος στα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να συγκεντρώνουν οι υποψήφιοι, αλλά στα προβλήματα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει και να λύσει ο νέος θεσμός.

Στην περίπτωση της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης επί παραδείγματι, ο διάλογος θα μπορούσε να αφορά πολύ συγκεκριμένα την αξιοποίηση των στρατοπέδων με στόχο την ανάπτυξη, αλλά και τη δημιουργία απολύτως απαραίτητων χώρων πρασίνου και αναψυχής εντός πόλεων που ασφυκτιούν όπως η Καβάλα. Δεν είναι λίγα και είναι βέβαιο πως πλέον δεν εξυπηρετούν στην πλειοψηφία τους τις ανάγκες της εθνικής άμυνας. Τη δημιουργία μιας σιδηροδρομικής Εγνατίας, που τώρα, με τη νέα διοικητική δομή της χώρας θα μπορούσε ενδεχομένως να απεγκλωβιστεί από τα γρανάζια της γραφειοκρατίας. Το ζήτημα του συνδυασμού του δευτερογενούς τομέα με τον τουρισμό, που έχει σίγουρα πολύ μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης, αλλά δεν μπορεί να αποτελεί το μοναδικό οικονομικό πυλώνα μιας περιοχής.

Μα στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, ελάχιστοι ανησυχούν. Οι κυβερνώντες, που θα όφειλαν πρώτοι από όλους να στηρίξουν το νέο θεσμό, είναι εγκλωβισμένοι στην επιλογή εκείνων των πολιτικών στελεχών που θα θεωρηθούν ικανά να κερδίσουν τη μάχη, αδιαφορώντας για την ουσία της αναμέτρησης. Η αντιπολίτευση δίνει τη μάχη κατά του μνημονίου, αδιαφορώντας αν ουσιαστικά δίνει μια λάθος μάχη σε λάθος γήπεδο.

Μα στο μεταξύ, ο χρόνος περνά. Οι εκλογές πλησιάζουν. Αναπόφευκτα κάποιοι θα κερδίσουν και μετά τα επινίκια θα κληθούν να διαχειριστούν τα μεγάλα και σοβαρά προβλήματα μιας ολόκληρης περιφέρειας. Δίχως ατζέντα και μπούσουλα. Δίχως αντιπολίτευση με έτοιμες επεξεργασμένες θέσεις για τα προβλήματα. Δίχως ελπίδα καμιά.

Νίκος Σπιτσέρης