Μια από τις μεγαλύτερες πληγές που προκάλεσαν στη χώρα ανάξιοι δήμαρχοι και σκανδαλωδώς ανίκανα δημοτικά συμβούλια είναι η απουσία αποχετευτικών δικτύων και βιολογικών καθαρισμών. Μια ανοιχτή πληγή που αιμορραγεί, προκαλώντας πλείστα όσα προβλήματα στο περιβάλλον και την ποιότητα ζωής των πολιτών, που ναι μεν έχουν την ευθύνη των επιλογών τους, αλλά δεν μπορούν να τιμωρούνται εσαεί για τις επιλογές τους στις εκλογές. Άλλωστε, συχνά δεν έχουν περιθώρια για καλύτερες. Μόνο που πια, ούτε για τα λύματα, ούτε για τη διαχείριση των απορριμμάτων υπάρχει χρόνος για αυτοκριτική ή απόδοση ευθυνών. Είναι ένα στοίχημα εθνικό, που επιβάλλεται να κερδηθεί ανεξαρτήτως από τις αρετές και τις ικανότητες των αυτοδιοικητικών αρχόντων. Δεν είναι δυνατόν η ποιότητα του περιβάλλοντος ενός τόπου να καταδικάζεται λόγω ανικανότητας της δημοτικής Αρχής. Η ευθύνη βαραίνει αναπόφευκτα και το υπουργείο Περιβάλλοντος, που οφείλει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του.
Να "σπρώξει" την κατάσταση όπου υπάρχουν μελέτες, που δεν έχουν όμως -για "x" λόγους- τη δέουσα ωριμότητα. Να συμβάλλει καταλυτικά στην εκπόνηση μελετών εκεί που δεν υπάρχουν. Προγράμματα υπάρχουν. Άρα και λεφτά υπάρχουν, παρά τη γενικότερη οικονομική ύφεση. Η ποιότητα του περιβάλλοντος δεν μπορεί να επαφίεται στην καλή θέληση ή ακόμα και την ικανότητα μιας δημοτικής Αρχής. Δίχως να αμφισβητείται ο κυρίαρχος ρόλος της αυτοδιοίκησης, επιβάλλεται να βρεθούν δομές τέτοιες, που να βοηθούν ή να πιέζουν τις λιγότερο ικανές ή αποτελεσματικές δημοτικές Αρχές να προβούν σε τούτα τα στοιχειώδη, μα τόσο απαραίτητα για την ποιότητα του περιβάλλοντος, βήματα.
Τεχνογνωσία στις μέρες μας υπάρχει. Εμπειρία από τη διαχείριση ευρωπαϊκών προγραμμάτων μεγάλη. Αυτό που τελειώνει είναι ο χρόνος που αναλογεί σε τούτη τη χώρα να εκσυγχρονιστεί. Να αποκτήσει τη στοιχειώδη υποδομή για τις ανάγκες και τις απαιτήσεις των καιρών.
Μέσω μηχανισμών αποτελεσματικών, που -είναι σαφές- δεν θα υποκαθιστούν τις Αρχές που έχουν εκλεγεί από τους πολίτες, αλλά θα πιέζουν, θα βοηθούν, θα συνδράμουν στο έργο τους, με στόχο την πρόοδο της χώρας. Που δεν μπορεί να επαφίεται ούτε στον πατριωτισμό μας, ούτε στη διάθεση ή τις αρετές κάθε μωροφιλόδοξου, που κάποια στιγμή έθεσε υποψηφιότητα δίχως να έχει τη διάθεση να δουλέψει σκληρά για το κοινό καλό.
Νίκος Σπιτσέρης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου