Κυριακή 22 Αυγούστου 2010

Επαιξαν μπουνιές, γιατί δεν είχαν λέξεις

Δεν βρήκαν λέξεις για να επικοινωνήσουν και πιάστηκαν στα χέρια. Συμβαίνει. Η ωμή βία τρέφεται από την έλλειψη επιχειρημάτων. Λέξεων. Ευρύτερης καλλιέργειας. Παιδείας. Αυτή είναι η ουσία όσων συνέβησαν προχθές μεταξύ των παικτών των εθνικών ομάδων μπάσκετ Ελλάδας και Σερβίας στον "φιλικό" αγώνα που έδωσαν στο ΟΑΚΑ στο πλαίσιο του τουρνουά "Ακρόπολις". Παιδιά που επειδή ξέρουν να ντριμπλάρουν και σουτάρουν σωστά την πορτοκαλί μπάλα μεγαλώνουν "βουτηγμένα" σε εκατομμύρια ευρώ με έναν στόχο. Να είναι τέλειες καλαθομηχανές. Περιθώρια για ευρύτερη καλλιέργεια δεν υπάρχουν. Όπως δεν υπάρχουν γενικότερα για τον πρωταθλητισμό. Αυτή είναι η ουσία του προβλήματος και όχι αν ο Τεόντοσιτς τιμάει τη χώρα όπου βγάζει τα προς το ζην, όπως ειπώθηκε. Αν δεν έβγαζε στην Ελλάδα το παντεσπάνι του, θα το έβγαζε στην Ιταλία ή στην Ισπανία. Χωρίς τίποτα να αλλάζει επί της ουσίας. Ελαφρυντικά υπάρχουν. Αυτά τα παιδιά, παρά τα προκλητικά έσοδα που απολαμβάνουν αργούν να μεγαλώσουν. Φτάνουν στην ηλικία των 30 και πλέον χρόνων και όμως συνεχίζουν να φορούν κοντοπαντέλονα και να κυνηγούν μια μπάλα μέσα στο γήπεδο επαγγελματικά. Αυτή είναι η δουλειά τους. Για αυτή τη δουλειά πληρώνονται αδρά και οφείλουν να την κάνουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Χρόνος για άλλες "πολυτέλειες" όπως παιδεία και καλλιέργεια δεν υπάρχουν και το ξέρουν καλά αυτό οι επίσης καλοπληρωμένοι αξιωματούχοι της ΦΙΜΠΑ που τώρα σκούζουν τάχατες για τη δυσφήμιση του αθλήματος. Δεν αναρωτιούνται εάν μπορεί ένα ψηλό γεροδεμένο παλληκάρι, που νυχθημερόν σουτάρει και ντριμπλάρει να διαχειριστεί τα συναισθήματά του. Να είναι σε θέση να αντιληφθεί την ευθύνη που φέρει ως ένα πρότυπο για τα νεότερα παιδιά που το παρακολουθούν.

Μα θα αντιτείνει δικαίως κανείς, σε τούτη τη χώρα που εδώ και χρόνια ουδείς νοιάζεται αν οι αυριανοί μαθηματικοί και μηχανικοί γνωρίζουν την ύπαρξη του Παπαδιαμάντη και του Καβάφη ή αν οι αυριανοί φιλόλογοι είναι σε θέση να λύσουν μια δευτεροβάθμια εξίσωση, το πρόβλημα είναι η καλλιέργεια των μπασκετμπολιστών ή γενικότερα των επαγγελματιών αθλητών;

Το πρόβλημα είναι ότι στο σύγχρονο πρωταθλητισμό δε χωρούν αξίες, ιδανικά και πράσινα άλογα. Το σύστημα χρειάζεται καθαρόαιμα για να ρίξει στην αρένα. Αυτά είναι που φέρνουν τις νίκες και τα εισιτήρια. Με αυτά ξεχνιέται ο όχλος.

Νίκος Σπιτσέρης

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου