Προκλητική πολιτική ανοησία

Το ζητούμενο για την παράταξη του νυν δημάρχου Καβάλας Κωστή Σιμιτσή και του ΠΑΣΟΚ που την υποστηρίζει είναι η πολυδιάσπαση των δυνάμεων της Ν.Δ. Ει δυνατόν, να μοιραστεί η δύναμη της παράταξης σε δυο περίπου ίσα μέρη μεταξύ των Καλλιοντζή και Εριφυλλίδη, γεγονός που αυτομάτως πολλαπλασιάζει τις πιθανότητες του Σιμιτσή για άνετη επικράτηση από τον πρώτο ή τον δεύτερο γύρο. Όχι, πως η πολιτική γίνεται με μπακαλοτέφτερα, αλλά εν προκειμένω έτσι είναι. Επειδή δε, ο Καλλιοντζής είναι ο επίσημος υποψήφιος που υποστηρίζεται από τη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε διακριτικά να αβαντάρει τον Εριφυλλίδη. Ή τουλάχιστον, να μην του κάνει τη ζωή και την υποψηφιότητα δύσκολη. Κανόνες άγραφοι μεν, γνωστοί και δεδομένοι σε όλους όσοι ασχολούνται με την πολιτική.

Κανόνες, που όπως αποδεικνύεται, είναι παντελώς άγνωστοι στο πρόσωπο που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εμπιστεύθηκε τη διοίκηση της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Μα δεν είναι μόνον αυτό. Είναι ούτως ή άλλως ανόητο να παύεται από τη θέση του ένας άνθρωπος, που ουσιαστικά έχει ολοκληρώσει τη θητεία του. Εάν η Θεοδώρα Κόκλα δεν επιχειρούσε "να τυλίξει σε μια κόλλα χαρτί" τον Καλλιοντζή, ο νομάρχης μπορεί να κατέθετε την παραίτησή του για να αφοσιωθεί στον ούτως ή άλλως εξαιρετικά περιορισμένο χρόνο που του έχει απομείνει στην προεκλογική του εκστρατεία στο δήμο Καβάλας. Μα ακόμα και αν δεν την κατέθετε, δεν θα είχε εκ των πραγμάτων χρόνο να ασκήσει τα καθήκοντα του νομάρχη. Επιπροσθέτως, εάν έκανε το λάθος να διατηρήσει την ιδιότητα του νομάρχη, θα ήταν ευάλωτος στην κριτική των αντιπάλων του για πλημμελή άσκηση των καθηκόντων του.

Μα, αυτοί οι λογικότατοι συνειρμοί ουδόλως απασχόλησαν την κ. Κόκλα. Ωσάν χαρτογιακάς του παλιού καιρού, εξέδωσε μιαν απόφαση με την οποία έπαυσε το νομάρχη από τα καθήκοντά του για μια υπόθεση για την οποία είχε αθωωθεί προ μηνών. Κι αμέσως μετά, αντί να ανακρούσει πρύμναν με ένα "mea culpa", παραδέχθηκε την άγνοιά της μεν, αλλά έστειλε δεύτερο φιρμάνι, κουνώντας το δάχτυλο σε όσους την αμφισβήτησαν για το πρώτο ατόπημα.

Δίχως να είναι σε θέση να αντιληφθεί ότι κάνει το καλύτερο δώρο στον Θόδωρο Καλλιοντζή, που δικαίως βγήκε στα κεραμίδια και βάλλει κατά της εμπάθειας του κυβερνώντος κόμματος εναντίον του. Σιγά μην άφηνε τέτοια ευκαιρία να πάει χαμένη.

Νίκος Σπιτσέρης