Αρρωστημένη νοοτροπία αιρετών

Το σκανδαλώδες του πράγματος δεν έχει να κάνει με το ποσό των 40.000 ευρώ, που η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου Νέστου αποφάσισε να διατεθεί για τη φιλοξενία στην Χρυσούπολη 35 ατόμων με ειδικές ανάγκες από την Κύπρο στο πλαίσιο των γνωστών προγραμμάτων ανταλλαγής της Νέας Γενιάς. Το ποσό είναι ελάχιστο για το μέγεθος του δήμου και πρέπει να ψάξει κανείς με το φανάρι για να βρει άνθρωπο που να διαφωνεί με την προσφορά φιλοξενίας στους ανθρώπους αυτούς. Επί της ουσίας, τα χρήματα αυτά προορίζονται για να καλύψουν τα έξοδα σίτισης των ανθρώπων αυτών επί μια εβδομάδα. Το σκανδαλώδες και απαράδεκτο της υπόθεσης έχει να κάνει με τη διαδικασία, που επελέγη.

Το Δημοτικό Συμβούλιο Νέστου κλήθηκε να λάβει απόφαση περί τη φιλοξενία, ενώ οι άνθρωποι αυτοί βρίσκονταν ήδη στη Χρυσούπολη. Την ύστατη στιγμή. Όταν δε ο επικεφαλής της παράταξης της αντιπολίτευσης Βαγγέλης Τσομπανόπουλος αναρωτήθηκε τι θα συμβεί εάν η παράταξή του καταψηφίσει το θέμα, έλαβε την απάντηση δια στόματος προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου Βασίλη Ιορδανίδη: «Θα το ψηφίσουμε εμείς». Μια απάντηση προσβλητική προς το Σώμα και τη λειτουργία του από τον άνθρωπο που εκλέχθηκε για να τηρεί τις διαδικασίες.

Μα δεν είναι μόνον αυτό. Επειδή το ΚΕΚΥΚ ΑΜΕΑ της Χρυσούπολης, ως Νομικό Πρόσωπο δεν μπορούσε να συμμετέχει στο πρόγραμμα, συστάθηκε μια «ομάδα νέων» η οποία αποτελείται από δύο εργαζομένους του κέντρου και οι οποίοι θεωρούνται ουσιαστικά οι επίσημοι οικοδεσπότες και διοργανωτές και μάλιστα κόντρα στη θέληση της προέδρου του ΚΕΚΥΚ ΑΜΕΑ.

Κοντολογίς, η ουσία της υπόθεσης δεν είναι ούτε τα 40.000 ευρώ, ούτε η φιλοξενία αυτών των ανθρώπων. Είναι η αρρωστημένη νοοτροπία των αιρετών της αυτοδιοίκησης, που ακόμα και τώρα που η χώρα έχει χρεωκοπήσει θαρρούν ότι έχουν το δικαίωμα να αυθαιρετούν, αδιαφορώντας προκλητικά και για τους τύπους και για την ουσία. Που δεν μπορούν ή δεν εννοούν να καταλάβουν ότι τύπος και ουσία παραπέμπουν στη σχέση του σκελετού με το ανθρώπινο σώμα. Διαχωρίζονται μόνο όταν έχει επέλθει το μοιραίο. Ίσως τελικά αυτό να είναι και το ερώτημα περί την τύχη της αυτοδιοίκησης. Αν κινδυνεύει δηλαδή σε συνθήκες νεκροτομείου ή σήψης.

Νίκος Σπιτσέρης