Οικονομίες του κράτους μπαταχτσή

Η πρόθεση της Πολιτείας να περιορίσει τα έξοδα του πολυδάπανου δημοσίου είναι όχι μόνο κατανοητή και απολύτως απαραίτητη. Δεν θα έπρεπε να συμβεί τώρα, που οι δανειστές μας απειλούν να πουλήσουμε και τα ασημικά για να ξεχρεώσουμε, αλλά πριν πολλά χρόνια. Τότε που οι κυβερνώντες διασπάθιζαν το δημόσιο χρήμα δεξιά και αριστερά ωσάν να μην είχαν εκλεγεί για να διαφυλάττουν το δημόσιο βιος. Τώρα που η χώρα βρίσκεται στο κατώφλι της χρεωκοπίας αντιδρούν σπασμωδικά στην προσπάθειά τους να σώσουν οτιδήποτε αν σώζεται, με συνέπεια να εκτίθενται και πάλι ανεπανόρθωτα. Διότι δεν καταστρώνουν έστω και τώρα –την ύστατη στιγμή- ένα πλάνο συγκροτημένο με στόχο τον περιορισμό των δαπανών, αλλά αυτοσχεδιάζουν στου κασίδη το κεφάλι.

Αυτό συνέβη και συνεχίζει να συμβαίνει με τις προμήθειες των Νοσοκομείων. Είναι γεγονός ότι πολλά υλικά κοστίζουν δυο και τρεις φορές περισσότερα στα ελληνικά Νοσοκομεία από ό,τι στην Κύπρο ή σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά το πρόβλημα δεν λύνεται αφήνοντας απλήρωτους τους προμηθευτές και τα νοσοκομεία στεγνά από πάμφθηνα και απολύτως απαραίτητα αναλώσιμα όπως γάζες και σύριγγες. Απαιτείται μελέτη του χώρου. Εντοπισμός της αιτίας του προβλήματος. Σύγκρουση μετωπική εάν χρειαστεί με τους προμηθευτές, εφόσον προηγουμένως έχει διασφαλιστεί η σαφώς φτηνότερη πηγή τροφοδότησης, ώστε να μην εκτίθεται ανεπανόρθωτα η δημόσια υγεία προς όφελος του ιδιωτικού τομέα.

Αυτό συμβαίνει και με τη δωρεάν μεταφορά των μαθητών μέσω του υπεραστικού, του αστικού ΚΤΕΛ και των ταξί. Κατά καιρούς κυβερνητικοί αξιωματούχοι προβαίνουν σε επιλεκτικές διαρροές στα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας για να καταδείξουν το σκανδαλώδες των ζημιογόνων συμβάσεων που έχουν υπογραφεί από τους προκατόχους τους. Ακολουθούν διαψεύσεις, αλλά ουδείς θίγεται. Έπεται διαβούλευση, διάλογος, συμφωνία με τους κοινωνικούς εταίρους δίχως ιδιαίτερες αλλαγές στα ποσά στα οποία συμφώνησαν οι προηγούμενοι και μετά από μήνες γίνεται γνωστό ότι το κράτος μπαταχτσής δεν πληρώνει. Αθετεί τα συμφωνηθέντα, στρέφοντας τη μια κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης.

Μόνο που πια δεν μπορούν να κοροϊδέψουν κανέναν. Εάν το πρόβλημα εν προκειμένω είναι το ύψος των συμβάσεων για τη μεταφορά των μαθητών να επιδιώξουν πιο συμφέρουσες συμβάσεις για το δημόσιο σε τούτους τους χαλεπούς καιρούς. Είναι απολύτως θεμιτό. Όταν όμως συμφωνία επιτευχθεί, το κράτος οφείλει να τηρήσει τα συμφωνηθέντα. Είναι στοιχειώδες.

Εκτός αν το ζητούμενο είναι να αγανακτήσουν άπαντες και να περάσει στα μουλωχτά η κατάργηση της δωρεάν μεταφοράς μαθητών. Η ηθική των συντακτών του μνημονίου δεν ενοχλείται από «λεπτομέρειες» όπως η αύξηση της σχολικής διαρροής. Η οικονομία πάνω από όλα.

Νίκος Σπιτσέρης