Δικαίωμα

Η θέρμανση δεν είναι πολυτέλεια. Είναι ανάγκη. Κι όμως, η κατακόρυφη αύξηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης τον περσινό χειμώνα σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες συνέπειες της οικονομικής κρίσης που μαστίζει τον τόπο είχαν ως συνέπεια να ξεπαγιάσουν χιλιάδες άνθρωποι. Ο λέβητας σε πολλές πολυκατοικίες δεν άναψε στιγμή. Κάποιοι από τους ενοίκους μπορούσαν να ανταποκριθούν. Άλλοι όμως δεν ήταν σε θέση ούτε να διανοηθούν την κάλυψη του κόστους αγοράς πετρελαίου θέρμανσης. Οι βενζινοπώλες της Καβάλας υπολογίζουν τη μείωση του πετρελαίου θέρμανσης που διατέθηκε στο 10%. Δηλαδή ότι ένας στους δέκα Καβαλιώτες έβγαλε ολόκληρο χειμώνα στην παγωνιά. Μπορεί και περισσότεροι. Στο μεταξύ, άρχισαν οι συζητήσεις για την εξίσωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης, που με τις σημερινές τιμές ανεβάζει την τιμή του πετρελαίου θέρμανσης στο 1,4 ευρώ/λίτρο. Αν τούτο συμβεί, οι βενζινοπώλες υπολογίζουν την πτώση της κατανάλωσης κατά 80%. Με άλλα λόγια, τον επόμενο χειμώνα θα μείνουν χωρίς θέρμανση οκτώ στους δέκα κατοίκους της Καβάλας.

Στο μεταξύ, πληθαίνουν τα δημοσιεύματα και οι φήμες για την εκτεταμένη νοθεία στα καύσιμα. Για πειραγμένες αντλίες, αύξηση του όγκου των καυσίμων με διάφορα κόλπα, ταμπλέτες που «φουσκώνουν» τον όγκο των καυσίμων και πρόσμιξη αμόλυβδης με αιθανόλη. Μόνο που αυτό δεν είναι πρόβλημα όσων πολιτών ξεπαγιάζουν στο κρύο. Ούτε όσων βενζινοπωλών επιμένουν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Είναι πρόβλημα της Πολιτείας και των μηχανισμών ελέγχου του συστήματος διανομής και πώλησης υγρών καυσίμων. Δεν είναι δυνατόν το πράγματι εκρηκτικό πρόβλημα της νοθείας των υγρών καυσίμων να δικαιολογεί την αδιαφορία της Πολιτείας για τις συνθήκες ζωής των πολιτών της. Εκτός αν οι ιθύνοντες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η θέρμανση είναι πολυτέλεια.

Ότι μπορεί κανείς να ζει στη Βόρεια Ελλάδα τον χειμώνα χωρίς θέρμανση. Αν δεν είναι έτσι. Αν στον 21ο αιώνα πρέπει να θεωρούμε δεδομένη την ανάγκη της θέρμανσης τον χειμώνα, τότε ένα συντεταγμένο κράτος οφείλει να βρίσκει τρόπους να τη διασφαλίζει σε ένα κόστος προσιτό κατά το δυνατόν σε όλους. Αν δεν μπορεί να το επιτύχει με την αντιμετώπιση της νοθείας στα υγρά καύσιμα, ας το κάνει με βιομάζα, φυσικό αέριο, πριονίδια ή τσουκνίδες. Αλλά σε κάθε περίπτωση είναι υποχρεωμένο να φροντίζει να παρέχει το δικαίωμα στους πολίτες να ζουν σε ανθρώπινες συνθήκες.

Νίκος Σπιτσέρης