Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009

Φτου!

Ο βαθμός της πολιτικής αναλγησίας τους τρομάζει. Το θράσος τους προκαλεί. Μα και αρκεί για να εξηγηθεί το μέγεθος της συντριβής του κόμματος που ίδρυσε το 1974 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Τα stage ήταν μια από τις μεγαλύτερες ντροπές τους. Το μεγαλύτερο ίσως σκάνδαλο της μακράν χειρότερης κυβέρνησης της μεταπολίτευσης. Καταδίκασαν χιλιάδες νέους ανθρώπους να απασχολούνται σε καθεστώς γαλέρας με "αμοιβές" της τάξεως των 400 και 500 ευρώ δίχως ασφάλιση, ξεφτιλίζοντας με τον χειρότερο δυνατό τρόπο ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα για την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας, διάρκειας αυστηρά λίγων μηνών, που εφαρμόζεται μόνο στον ιδιωτικό τομέα. Σα να μην έφτανε αυτό, οι "συμβάσεις" αυτές ανανεώνονταν από το 2004 και δω, με συνέπεια να υπάρχουν άνθρωποι που πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες του δημοσίου για πέντε συνεχόμενα χρόνια. Νέοι άνθρωποι, που -ανανέωση την ανανέωση- είχαν πια αρχίσει να πιστεύουν ότι κάποια στιγμή θα μονιμοποιηθούν. Όχι ότι θα εκτιμηθεί η εργασιακή εμπειρία, που είναι βέβαιο πως στην πορεία απόκτησαν, αλλά τουλάχιστον θα τους αναγνωριστεί η τζάμπα εργασία που πρόσφεραν τόσα χρόνια.

Η νέα κυβέρνηση έλαβε την απόφαση να τελειώνει με τα stage, χωρίς μάλιστα να αναγνωρίζει μοριοδότηση για θέσεις του δημοσίου. Μια απόφαση σκληρή. Σίγουρα κατάφωρα άδικη για αυτούς τους ανθρώπους. Μα δίκαιη για τους άλλους χιλιάδες ανέργους, που είτε αρνήθηκαν να μπουν σε τούτο το καθεστώς γαλέρας, είτε προσπάθησαν αλλά δεν τα κατάφεραν ελλείψει γνωριμιών. Δίκαιη για τους "δικαιωμένους" επιτυχόντες του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ το μακρινό 1998, που διάβασαν, πέρασαν, δικαιώθηκαν το 2004 μετά από έξι χρόνια δικαστικών αγώνων με μια ομόφωνη απόφαση της ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας και όμως μένουν ακόμα εκτός νυμφώνος.

Οι έννοιες της δικαιοσύνης και της αδικίας χάνουν το νόημά τους σε τέτοιες καταστάσεις. Διότι οι χιλιάδες νέοι που έχασαν χρόνια από τη ζωή τους δουλεύοντας σε καθεστώς γαλέρας έχουν κάθε δίκαιο να αισθάνονται ότι τους πέταξαν στο δρόμο. Εχουν κάθε δίκιο να θεωρούν ότι μετά από τόσο κουπί τους αξίζει μια μόνιμη θέση στο δημόσιο. Οσο δίκιο έχουν από την άλλη και όσοι θεωρούν απαράδεκτο να επιβραβεύεται η προσφορά εργασίας σε καθεστώς γαλέρας.

Μα αυτοί που δεν δικαιούνται να ομιλούν είναι αυτοί που δημιούργησαν το πρόβλημα. Κι όμως βγήκε χθες ο εκπρόσωπος της Ν.Δ. Γ. Κουμουτσάκος να κάνει λόγο για "αναλγησία, εκδικητικότητα, μαζικές διώξεις, ανεργία και άρνηση προοπτικής για χιλιάδες νέους". Δίχως ίχνος ντροπής. Φτου.

Νίκος Σπιτσέρης

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου