Παναγιώτη.
Έχουν
περάσει πια και οι 100 μέρες κατά πώς συνηθίζεται στην πολιτική, από τότε που πέθανες,
αλλά ακόμα δυσκολεύομαι να σε αποχαιρετήσω. Ξέρεις καλά πως ακόμα και τώρα
είναι φορές που θέλω να σε καλέσω στο τηλέφωνο να τα πούμε για την επικαιρότητα,
την Αριστερά, τη δουλειά μας. Άλλωστε, μέχρι το τέλος εργαζόσουν για ένα ακόμα
καινοτόμο βήμα που θα κάναμε και πάλι μαζί. Δεν προκάναμε. Δεν ξέρω τι να πρωτοθυμηθώ
από το ταξίδι μιας ζωής. Ας ξεκινήσω από τα βασικά. Παναγιώτη, ήσουν «από καλά
στημόνια άνθρωπος», σύμφωνα με τον εξαιρετικό...
