Αυτή η μεθόδευση για εγκατάσταση ενός «πάρκου» θαλάσσιων ανεμογεννητριών ανοιχτά της Σαμοθράκης δεν μπορεί και δεν πρέπει να περάσει. Ούτε το έγκλημα εναντίον του μοναδικού πλούτου του Θρακικού Πελάγους δια των LNG στην Αλεξανδρούπολη. Οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές για αυτόν τον μοναδικό ψαρότοπο, που πρέπει να διαφυλαχτεί ως κόρην οφθαλμού δεδομένου ότι εισφέρει καταλυτικά στις τοπικές οικονομίες, αλλά και στο εθνικό εισόδημα. Οι ιχθυόσκαλες Καβάλας και Αλεξανδρούπολης παράγουν περίπου τα μισά αλιεύματα σε εθνικό επίπεδο.
Αλλά είναι και η μεθόδευση που προκαλεί. Δεν είναι δυνατόν ο χαρακτηρισμός «πιλοτικό» να ξεπερνά όλα τα στάδια ελέγχου μιας τόσο σημαντικής παρέμβασης στο περιβάλλον και να καθιστά άκυρη ουσιαστικά τη γνώμη των τοπικών κοινωνιών, παρά το εμφαντικό ΟΧΙ του δημοτικού συμβουλίου Σαμοθράκης. Πιλοτική άνευ εισαγωγικών θα μπορούσε να είναι μια εγκατάσταση που δεν ξεπερνά τα 50 μεγαβάτ. Όταν η εγκατάσταση φτάνει στα 600 μεγαβάτ, ο χαρακτηρισμός «πιλοτικό» που ξεπερνά όλες τις κρησάρες από τις οποίες επιβάλλεται να περνά μια τόσο σημαντική παρέμβαση στο φυσικό περιβάλλον σε μια ευνομούμενη χώρα, προκαλεί και δείχνει μεθόδευση. Μεθόδευση υπέρ συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων σε τούτο το παζάρι που έχει στηθεί με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στο όνομα του φυσικού περιβάλλοντος και της αναγκαιότητας της προστασίας του.
Ναι, μόνο με την ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας θα αλλάξει το ενεργειακό μίγμα της χώρας. Ναι, στον 21ο αιώνα οι ανάγκες των κοινωνιών για ενέργεια, σε συνδυασμό με τη δεδομένη και αδήριτη ανάγκη μείωσης της ενέργειας που παράγεται από ορυκτά καύσιμα, επιβάλλει την ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, που στον έναν ή στον άλλο βαθμό επηρεάζουν αναπόφευκτα το φυσικό περιβάλλον. Αλλά δεν είναι δυνατόν αυτό να προχωρά με τέτοιες μεθοδεύσεις όπως ο χαρακτηρισμός «πιλοτικό» σε μια επένδυση παρέμβαση που λόγω του όγκου της δεν μπορεί αυτονόητα να είναι πιλοτική.
Δεν είναι δυνατόν να έχει προγραμματιστεί η τοποθέτηση πακτωμένων θαλάσσιων ανεμογεννητριών και μάλιστα σε αυτή την έκταση, αντί της αυτονόητης επιλογής των πλωτών που σε κάθε περίπτωση προκαλούν πολύ λιγότερη όχληση και μάλιστα αυτή η βάρβαρη παρέμβαση στον βυθό να διαφημίζεται ότι μπορεί να προσφέρει στον εμπλουτισμό της θαλάσσιας ζωής γιατί τάχατες οι τόνοι τσιμέντου που θα πέσουν στον βυθό μπορεί να λειτουργήσουν ως τεχνητοί ύφαλοι. Όχι, δεν λειτουργούν, ούτε πολύ περισσότερο δημιουργούνται έτσι οι τεχνητοί ύφαλοι. Δεν είναι δυνατόν ο προγραμματισμός για τη λειτουργία του LNG αρχικά να προέβλεπε LNG κλειστού τύπου και στην πορεία να μεθοδεύεται η εγκατάσταση ενός LNG μικτού τύπου, που θα χρειάζεται για τη λειτουργία του 81.000 τόνους νερού ημερησίως ξεσκίζοντας ό,τι υπάρχει σε αυτό τον μοναδικό ψαρότοπο. Θανατώνοντας όλους τους οργανισμούς που υπάρχουν σε αυτές τις τεράστιες ποσότητες νερού. Ούτε είναι δυνατόν το ένα LNG ανοιχτά της Αλεξανδρούπολης να γίνονται δύο και μάλιστα το δεύτερο να είναι ανοιχτού τύπου, επειδή η κοινωνία του Βόλου αντέδρασε.
Εν κατακλείδι, η στροφή στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι και απαραίτητη και απολύτως θεμιτή. Αλλά μεθοδεύσεις σαν αυτή σε Σαμοθράκη, Αλεξανδρούπολη και σαν του εργοστασίου της Tesla στη Γερμανία που εν ονόματι του περιβάλλοντος σχεδιάζει να επεκταθεί σε δασική περιοχή, μόνο έγνοια για το περιβάλλον δεν δείχνουν. Και δεν είναι δυνατόν να γίνουν ανεκτές σε μια ευνομούμενη πολιτεία. Ήδη υπάρχει η ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Σαμοθράκης, που μπορεί τύποις να έχει λιγότερη σημασία από τον χαρακτηρισμό «πιλοτικό», αλλά που δεν μπορεί να ξεπεραστεί εύκολα από κανέναν.
Στον 21ο αιώνα, οι ιθαγενείς δεν ξεγελιούνται με χάντρες και μπιχλιμπίδια. Πολλώ δε μάλλον, που οι σύγχρονοι «επενδυτές» δεν αισθάνονται καν την ανάγκη να μοιράσουν ή να υποσχεθούν χάντρες και μπιχλιμπίδια.
Νίκος Σπιτσέρης
