Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου 2023

Για μια ροζ σημαία

 Η αποκαθήλωση του έργου της εικαστικού Γεωργίας Λαλέ από την έκθεσή της στο ελληνικό Γενικό Προξενείο της Νέα Υόρκης είναι λογοκρισία ατόφια. Καθαρή. Είναι δείγμα μακαρθικού τύπου δίωξης στον 21ο αιώνα. Μικρή σημασία έχει αν η επιλογή της κ. Λαλέ να δημιουργήσει μια παραλλαγή της ελληνικής σημαίας σε χρώμα ροζ και μάλιστα φτιαγμένη από κομμάτια σεντονιών που προέρχονται από ελληνικά σπίτια οι γυναίκες των οποίων έχουν ζήσει στο πετσί τους τη φρίκη της ενδοοικογενειακής βίας αρέσει ή δεν αρέσει. Αν κάποιους συγκινεί ή και κάποιους εξοργίζει....

Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 2023

Η πιο σωστή απόφαση

 «Η πιο σωστή απόφαση» είναι να δείτε αυτό το τελευταίο 3ήμερο το ομώνυμο έργο της Εύας Οικονόμου-Βαμβακά, που παρουσιάζεται στο θέατρο Αντιγόνη Βαλάκου. Ένα νέο ζευγάρι, που υποδύονται η Δήμητρα Βήττα και ο Δημήτρης Δρόσος στη διάρκεια των 70 λεπτών που διαρκεί η παράσταση, γνωρίζονται, ερωτεύονται, αντιμετωπίζουν τα αδιέξοδα που βιώνει κάθε νέο ζευγάρι στις μέρες μας, ώσπου η γέννηση ενός παιδιού ανατρέπει τα πάντα.  Σπεύσατε. Πρόκειται για μια φρέσκια παράσταση, που ανατέμνει τα προβλήματα των νέων ζευγαριών του σήμερα, σε μια εποχή...

Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2023

Σ’ αγαπάω μ’ ακούς;

 Τη δεκαετία του ’80 τα πολιτικά πάθη κουβαλούσαν ακόμα μνήμες βαμμένες στο αίμα του εμφυλίου, τις διώξεις του μετεμφυλιακού κράτους, τα ξερονήσια, τις φυλακές, τις εξορίες. Πληγές που είχαν ανοίξει πριν τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο με τον εθνικό διχασμό μεταξύ «εθνικοφρόνων» και Βενιζελικών, με το «εθνοπατριωτικό» άσμα «Τ’ αετού ο γιος…» να σημαδεύει μια ολόκληρη εποχή. Πρόκειται για το «άσμα» παραγγελιά από Χίτες στη Σωτηρία Μπέλλου, αμέσως μετά τον εμφύλιο, που οδήγησαν στην έκρηξή της, τη φυλάκισή της, την αντικατάστασή της στο πάλκο από τη...

Πέμπτη 23 Νοεμβρίου 2023

Για ένα τρύπιο πιθάρι

 Είναι μύθος το πιθάρι των Δαναϊδών. Οι κόρες του Δαναού μπορεί στην αρχή όντως να μαρτύρησαν προσπαθώντας να γεμίσουν το τρύπιο πιθάρι, αλλά με τον καιρό συνήθισαν. Και όχι μόνο. Έχοντας δεδομένο το τρύπιο του πιθαριού βολεύτηκαν μια χαρά με την έλλειψη στόχου. Δεν υπήρχε πια λόγος βιασύνης και άγχους περισσού. Όταν ξέρεις ότι το πιθάρι δεν γεμίζει, δεν βιάζεσαι. Δεν θέτεις στόχους. Δεν αντιμετωπίζεις διλήμματα, προβλήματα, αδιέξοδα. Όλα βαίνουν καλώς και ομαλώς. Κάποτε η θεϊκή κατάρα άρθηκε. Ο τρύπιος πάτος αντικαταστάθηκε. Το πιθάρι...